Bitmeyen yalnızlık

Sislerin arasından görünür uzaklarda.

Yaklaş uçuşan beyaz elbisenle.

Yaklaş ki, kalksın sis perdesi.

Kalbim hızla çarpar, gözlerimiz buluştuğunda.

Serin yağmur damlaları,

Ürpertir içimi, tenime her düştüğünde.

Aralanan uzun siyah kirpiklerden,

Gördüğüm iki elmas tanesi,

Yetti ruhumu sarıp,

Tüm benliğimi kaplamaya.

Gel ve kurtar onu yalnızlıktan.