Bitsin artık...

Doğal hayatın güzelliklerini yazmak isterdim size...

Sağlığın, barışın, sevginin, mutluluğun ve huzurun hakim olduğu doğal hayatı yazmak, olması gerekeni yazmak, anlatmak, yaşamak isterdim... Şu an bu güzelliklerin bir kısmına bir çoğumuz ne mutlu sahibiz ama aynı dünyada yaşadığımız bir başkaları, masum insanlar, çocuklar şu an kara bir savaş yüzünden ölüyor ve benim canım yanıyor.

Seyirci kalmak en korkuncu, elinden birşeylerin gelmeyişi çok üzücü... O masum insanların içine bombalar düştükçe insan olmaktan ben utanıyorum. Dünya ayağa kalkmalı, kalkmalıyız artık birşeyler yapmalıyız. 10 günlük bebeklerin acımasızca katledilmiş fotoğraflarını görmek çok acı, hissettiklerimin tarifi imkansız, içimdeki acının tarifi imkansız...

İsrail'e kimse dur demeyecek mi? Diğer dünya milletleri, bizler bu savaşa seyirci mi kalacağız? Bence birgün seyirci olmaktan çıkıp savaşı yaşayan taraf biz olacağız. Susma! sustukça sıra sana ve bana gelecek gibi...

Lübnan'da ki savaş tüm vahşetiyle devam ediyor. İsrail, Lübnan'da istediği gibi top koşturuyor. Bush efendi çekilmiş çiftliğine tatilini yapıyor ve eminim büyük bir sevinçle savaşı, yattığı yerden izliyor, bombalanan insanları gördükçe İsrail'e kocaman bir aferin gönderiyordur. İsrail 13 Temmuz'dan beri masumları bombalıyor ve bombalamaya da devam edecek ve bizler yine seyredeceğiz ve yine konuşacağız yani icraat sıfır olacak. ABD, AB gaz verecek, İsrail bombalayacak yürüyün be kim tutabilirki sizi...

Tutacak millet mi var ?