Bıyıklar da seçime hazırlanıyor

Ülkemiz, yeni bir seçim sürecine girdi. Yeni aday adaylarını bir telaş ve heyecan sarmış durumda.

Kamu görevinde bulunanlar istifa ettiler ve yeni siyasi yaşamlarının hazırlıklarına başladılar. Bir milletvekili seçilmenin maliyetinin 150-200 bin ytl olduğu konuşuluyor. Vekil maaşının 8 binytl olduğunu düşünürsek ortalama iki yılda yapılan masraf kendini amorti ediyor.

Peki adaylığın en büyük kriteri nedir?

Yıllarca bu topraklarda akademik kariyer peşinde koşarak dirsek çürüten, edindiği bilgi ve birikimi yine bu toprağın insanlarına aktarmak isteyen idealist insanlarımız mı?

Ya da eş dost vasıtası ile kamu ya da özel sektörde kapılan köşebaşında yine eş dost vasıtası ile elde edilen ihalelerden elde edilen sahte imparatorluklar mı?

Bordrolarından her ay vergileri peşin kesilen yurdum insanı, vergi karnesini kendisi doldursa aynı ölçüde vergi verecek kadar cömert olabilir miydi?

AKP iktidarında kamu ve özel kesimde badem bıyıklı bürokrat görüntüsü, yeni gelecek iktidarda değişecekmi? DYP-ANAP evliliğinden ortaya çıkan DP iktidarında
hafif kalın ama uçları dudaktan aşağı inik bıyık taşımak trend olabilir. Olası CHP-DSP birleşmesinden çıkacak bir iktidarda ise badem bıyıklar yerlerini
pos bıyıklara bırakabilir. MHP'nin profilini ise zaten biliyoruz.

Fırsatçı ve her havaya göre yelken açan fır döndü aydın ve işadamlarımız ise Avrupai görüntü altında bıyıksız görüntü tercihi yapabilirler.

Seçimlere giderken en çok kadın adayı hangi oluşumun yüce meclise taşıyacağını ise çok merak ediyorum. Ülke nüfusunun ve ailemizin yarısını temsil eden
kadınlarımız kendine bakalım kaç sandalye bulacak 550 pembe, ceylan derisi TBMM çatısı altında.

En çok seçim kaybeden ama onlarca yıl liderlik yapan kaç parti başkanı vardır dünyada? On milyon oyla iktidar olan bir parti ortadayken sekiz milyon seçmenin
oy kullanmadığı bir ülkede yokluktan, yoksulluktan, yalandan, talandan, dolandan bahsetmek ne kadar gerçekçi olabilir? Ya da kırk milyon seçmenin on milyonunun oyu ile barajın getirdiği avantajla 350 milletvekili çıkarmak, şapkadan tavşan çıkarmak kadar marifet gerektirmez mi?

Avrupa'nın en kalabalık genç nüfusuna sahip Türkiye'de gençlerin ilk fırsatta kendisini yurtdışına atmak için can atması nasıl açıklanabilir? Ya da oy
verecek bir parti bulamadığı için kararını sandık başında veren insanlarımız sandıklar açılmaya başladıktan sonraki dört beş yılda bu kararlarına sahip
çıkabilme erdemini gösterebelecekler mi?

Benim oyum kime mi? Onu da sonraki blog yazılarımda açıklayayım izin verirseniz...