Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 
 

ALİ GALİP AKYILDIRIM

http://blog.milliyet.com.tr/aligalip

30 Ekim '14

 
Kategori
Deneme
 

Biz böyle değildik!

Biz böyle değildik!
 

Yanlış yollarda, yanlış düşüncelerle çok şeyler kaybediyoruz. Biz böyle değildik. Bizleri birbirine bağlayan değerlerimiz vardı. Bu aile içinde başlar, komşuluklarla devam eder tüm yurda yayılırdı.


Her geçen gün, bizleri birbirine bağlayan değerlerimizi kaybediyoruz

Bir birimize karşı gittikçe tahammülsüz ve hoş görüsüz davranıyoruz,

Acı da, keder de, sevinçte ortak değil gibiyiz, 

Komşumuz aç yatarken tok yatıyoruz, 

Düşene bir tekme de gören vuruyor,

Farkında mısınız?

Yanlış yollarda, yanlış düşüncelerle çok şeyler kaybediyoruz.

Biz böyle değildik.

Bizleri birbirine bağlayan değerlerimiz vardı.

Bu aile içinde başlar, komşuluklarla devam eder tüm yurda yayılırdı.

Ortak sevinçlerimizle sevinir, ortak acılarımızla üzülürdük.

Milletimizle, devletimizle, milli ve manevi değerlerimizle gurur duyardık.

Bir zamanlar küçük çocuklarımızın ruh sağlıklarında bozulma yoktu, hiç biri panik atak nöbetleri geçirmez çocukluğun tadını çıkarırlardı. Kendi oyuncaklarını kendileri yapardı. İnsan ilişkilerini güçlendiren, oyunlar oynanırdı. Her oyun bir dayanışma örneğiydi. Büyüdüklerinde de o çocuklar hep dayanışma içinde olurlardı.

Bireysellik yoktu o günlerin içinde.

Özlüyorum o siyah beyaz günleri.

Kurban bayramlarında kurban kesen her kesin ilk işi kurban kesmeyen komşusuna kestiği kurbanın etinden götürmekti. Ondan sonra evlerden et kokuları yükselirdi.

Komşuda pişen, bize, bizde pişen komşuya düşerdi.

Ramazan ve Kurban bayramlarında büyüklerin elleri öpülürdü. Çocuklar sevindirilirdi. Aynı köyde, aynı mahallede kimse küs kalmazdı. Bayram namazında herkes barışır konuşurdu. Bu günler fırsat olarak bilinirdi.

Milli bayramlarımızda herkes temiz elbiselerini giyer bayram yerine giderdi. Askerimizle, öğrencilerimizle, törende bulunan herkesle gurur duyulurdu.

Milli bayramlarımız herkesin ortak paydasıydı.

Milli bayramlarımızda polisin, ne copu, ne gazı, ne suyu ne de barikatı olmazdı.

Herkes kolaylıkla bayram yerine ulaşsın diye polis yolları açardı. Engelleri kaldırırdı.

Okunan her şiir, yapılan her konuşma çılgınca alkışlanırdı.

Resmigeçitler ülkemizin ortak gücü gibiydi. Gururumuzdu. O zamanlar hiç kimse resmigeçitlere “militarist geçit” demezdi.

Özlüyorum o siyah beyaz günleri.

Tek kanallı siyah beyaz televizyon da yayınlanan her şey tüm ülke insanını kucaklardı.

Ekrana bakan herkes kendinden bir şeyler görürdü.

Türkülerimiz ortak sesimizdi.

Komik Türk filmlerinde hep beraber kahkaha atardık. Atılan her kahkahanın sesi ülkemizin semalarında yankılanırdı. Gökten sanki mutluluk yağardı.

Acıklı Türk filmlerinde hep beraber ağlardık. Sanki yağmur yağardı. Çünkü duygularımız ortaktı.

Hayatımız kesintisizdi. Dolu dolu yaşanırdı.

Hayatımızın içi sevgi doluydu. Hayatımızın içinde herkesin sorumluluğu vardı. Herkesin bir birine karşı görevi vardı.

Şimdi mi?

Şimdi herkes yorgun, herkes tek başına, herkes kendi dünyasında, herkes kendisine demokrat…

Yeni bir yazıda buluşmak dileği ile…

  

 
Toplam blog
: 264
: 396
Kayıt tarihi
: 28.07.14
 
 

1959'da doğdu. Sınıf Öğretmenliği okudu.1979'da Öğretmenlik görevine başladı. Hayatın; okumak, ya..