Biz büyüdük ve kirlendi dünya

Hey gidi günler hey!
Geçmişi niye bukadar çok özlüyorum?
Ben herzaman kendime antikayım derim ya;
sizde özlemiyor musunuz yoksa ?
İnsanlar antika eşyalara madi değer biçiyorlar, bir de geçmişe maddide istemiyoruz; manevi değer verebilseler.
Dalıp dalıp gitmiyor musunuz o günlere?
İlkokul, ortaokul, lise, üniversite...
Ne güzel günlerdi ya!
Arkadaşlıklar nasıl içtendi.
Birimiz değil, hepimiz için yaşanılırdı.
Parasızlık bile paylaşılırdı.
Çocukluk aşkları, sonrası gençlik aşkları.
Sırlarıyla...
Bir de mahalle komşuları vardı.
Yaz akşamları kapı önünde oturulur, biraz tavşan kanı çay yudumlanır, birazda ömür uzatıcı dedikodu yapılırdı.
Yapılmaz mıydı?
Yapılırdı, yapılırdı.
Hele ramazanlar...
Sahura herkes birbirinin ziline basar, iftarlar cümbür cemaat açılırdı.
Bayramlarda; yine imece usulü yapılan baklavalar ikram edilir
doya doya yaşanırdı.
Herzaman güllük gülistanlık değildi ki;
Bir komşu açken...
Öyle birşey olmazdı ki...
Herkes birbirine destek çıkardı az
-çok.
Birisinde acı mı var herkes o acıyı azaltmak için orda birleşirdi.
Sanal olduk artık...
Savaşlarla parçalayamadıkları bizleri dejenere ederek özümüzden uzaklaştırıyorlar.
Kardeş bile kardeşe maddiyat denilince uzak...
Neler oluyor diye sormayalımda, kendimize gelmeye çalışalım.
Şimdi ben dahil hepimiz bunun cevabı için kafa yoralım mı?
Nedersiniz?
Yada daha kolayını seçip;
Eh!
biz büyüdük ve kirlendi dünya mı diyelim...
Peki bu önümüzdeki gelecek ne olacak?
Sanallıkla dolu, özünden uzak, kendi kendine bile yabancı...
Bazılarının tam istediği gibi...
Soruyorum ...
Peki bu önümüzdeki gelecek ne olacak?
Saygılarımla