Biz Masum PenPal Çocuklarıydık

Geçtiğimiz günlerde Milli Eğitim Bakanlığımız, “ Sınavla Öğrenci Alacak Ortaöğretim Kurumları” listesini ve kontenjanlarını açıkladı. Bu liste, mezunu olduğum Aydın Anadolu Lisesi’ninkiler dahil birçok ilimizdeki eski köklü Anadolu Liseleri’nin mezunlarında şok etkisi yarattı, çünkü bu eski okulların önemli bir kısmı “nitelikli okul” klasmanının dışında kalmıştı, artık sınavsız öğrenci alacaklardı.     

Anadolu Liseleri , tıpkı geçmişteki Köy Enstitüleri, Parasız Yatılı Okulları ve Fen Liseleri gibi, memleketimizin özellikle yoksul ve orta halli ailelerinden gelen çocuklarının sınıf atlamasına,  onları dünyaya açacak vizyonlarının ön adımlarını atmalarına, çok iyi İngilizce ve hatta 2. yan yabancı dil eğitimini almalarına, aldıkları kaliteli eğitimle geleceklerine güvenle bakmalarına vesile olmuş köklü kurumlardır. 

Anadolu Lisesi’ndeki ilk yıllarımda değerli İngilizce öğretmenlerimin de teşvikleri ile dünya PenPal sistemine dahil olmuş, Amerika ve İngiltere gibi İngilizce’nin ana dil olarak konuşulduğu ülkelerden mektup arkadaşları edinmiştim. Daha Facebook vb. sosyal medya organları ortalarda yokken PenPal sistemi ile dünyaya açılmış , farklı ülkelerden edindiğimiz arkadaşlarımızla İngilizce’mizi geliştirirken bir yandan da dünyayı tanımaya başlamıştık. İnanır mısınız, işte bu arkadaşlarımdan biriyle 30 yıldır yazışmaya devam ediyorum, kendisi Amerika’da Cornell Üniversitesi’nde profesör ve aynı zamanda bir yazar. Zaman içinde ondan profesyonel olarak da çok şeyler öğrendim, ama en önemlisi Anadolu Lisesi bağlantım sayesinde hem değerli bir dost kazandım, hem de kendisine bir yandan Türkiye’yi, Türkleri tanıttım. Benim gibi PenPal dostları olan ve aynı duyguları paylaşan pek çok Anadolu Liseli arkadaşımız olduğunu biliyorum. Çocuk yaşımda başlayan bu iletişimlerin  sonraki yıllarda iş icabı bulunacağım dünya çapındaki ortamlarda beni beslediğini ve yüreklendirdiğini belirtmek isterim.

Anadolu Liseleri 80’lerden itibaren bu eğitim kalitesiyle beraber, spor ve kültür aktivitelerinde de hem ülke içi hem ülke dışı başarılara imza atmışlardır. Bu çok yönlü yetişme şekli, mezun olduğum Lise’den de şahit olduğum kadarıyla dünyanın ve Türkiye’nin büyük şirketlerinde üst düzey yöneticiler, seçkin üniversitelerinde değerli akademisyenler, saygın serbest meslek sahipleri ve kamuda önemli noktalarda bürokratlar ortaya çıkarmıştır. Bu mezunlar,  şimdi tarihi miraslarına sahip çıkmak ve yeni gelen “sınav aşmış” başarılı nesilleri gelecek kariyerleri için destekleyerek, adeta bir eko-sistem mantığıyla yeni insan yetişmesine katkıda bulunmak istemektedirler. Bu , hem gençliğe hem de Türkiye’ye hizmet şevkidir, belki de Allah’ın ve devletimizin bize tanıdığı şansı geri ödemek için bir vasıtadır. Fakat, nitelikli okul sınıflandırmasından çıkışla okuldaki köklerimizle bu bağlantılarımız tamamen kopacak görünmektedir.

Milli Eğitim Bakanlığımız’dan büyük ricamız, önerilen listeyi tekrar bu bağlamda ele almalarıdır. Aydın’da yerel kamu yönetimimize mezunlar olarak bu yönde yolladığımız dilekçelerle demokratik tepkimizi göstermiş bulunmaktayız. Umarım her ilde Anadolu Liseli’lerin yapacakları benzer mücadelelerle listede görünmeyen köklü Anadolu Liselerimiz tekrar nitelikli okullar arasına alınır ve bu başarılı eğitim modeli uzun yıllar meyvelerini vermeye devam eder.