Biz perakendeciler ve pazarlamacılar ince bir çizgide yürüyoruz.

Perakendeciler ve Pazarlamacılar, bildikleri ile gerçekten bildikleri arasında ki çok ince bir çizgide yürürler.

 Şirketler, pazarlama uzmanları, reklamcılar ve perakendeciler, ellerinin altında ki o sofistike araç ve teknolojilerle ve tüketici davranışları, bilişsel psikoloji ve nöroloji alanlarında yapılan yeni araştırmalarla insanları nasıl etkileyeceklerinibiz tüketicilerin (doğal olarak perakendeci olarak be de diğer perakendecilerin tüketicisiyim) hayal edebileceğimizden bile daha iyi biliyorlar.Beynimizi tanıyorlar ve en derinlerde yatan bilinçaltı korkularımızı, rüyalarımızı, zaaf ve arzularımızı buluyorlar. Bir mağaza kartını kullandığımızda, kredi kartıyla harcama yaptığımızda veya internette bir ürüne baktığımızda bıraktığımız dijital ayak izlerimizi takip ediyor ve o bilgilerle psikolojik profilimize göre düzenlenmiş teklifler sunuyorlar.Kendi bilgisayarımızdan, cep telefonumuzdan, ve hatta facebook profilimizden bilgi topluyor ve kim olduğumuzu ve neler satın alabileceğimizi bulmak için bilgileri karmaşık algoritmalar uygulayarak analiz ediyorlar.

Bizi nelerin korkuttuğunu, rahatlattığını, baştan çıkardığını, nelerin ilham verdiğini her zamankinden daha iyi biliyorlar. Suçluluk duygumuzu neyin azalttığını, kendimizi yalnız hissetmemize nelerin yol açtığını, oraya buraya dağılmış insan kavmine bizi nelerin yaklaştırdığını, özgüvenimizi nelerin arttırdığını, kendimizi daha güvenli,ruhsal anlamda daha tatminkar,daha nostaljik hissetmemizi,insanların bizi daha çok sevdiğine inanmamızı sağlayan şeylerin neler olduğunu çok iyi biliyorlar artık. Ve daha iyi bildikleri bir şey daha var ki o da bütün bu enformasyonla hakikatin üstünün nasıl örtülebileceği, zihnimizin nasıl maniple edilebileceği ve insanların alışverişe ikna edilebileceği..

*Vance Packard                                                                                                                                                                                                                                              *Martin Lindstrom                                                                                                                                                                                                                                       *www.enough.org.uk