Biz Siyah çeker, şeker eririz

Gece. Saat 11'i biraz geçmekte. Adam işten dönmekte. Kadın evin penceresinden geceye küfretmekte. Elinde silahıyla oynamakta geçmişiyle. Sinirli. Adam yürürken kafasını kaldırdı ve o pencereye doğru baktı...Aynı anda o bakışı yakaladı kadın. 

Gök gürlüyordu. Şimşekler çakıyordu. Yağmur deli gibi yağıyordu.

Adam sırılsıklam olmuştu. Bir an önce evine gitmek istiyordu. Lakin gözü o pencereye takılmıştı. Elinde bir silahla bir kadın oyun oynuyordu. Müzik sertti. Kadının bakışları korkunçtu. Adam titredi. Kadın çek gözlerini penceremden der gibi...

Derken silah patladı.

Adam yere düştü. Gece kırmızıya büründü. Kadın geceye küfrede küfrede içine çekildi. Bir iki köpek havlaması duyuldu. 

Gece ve köpekler ve o ikisi dışında, ölen ve kalan; kimse bir şey gördü mü, duydu mu? Yoooo!...

Sabah. Saat 7 ve kadın elinde kitap okumakta metroda. Karşısında oturan adam geceden düşmüş alabildiğine karanlık. Kadın kitabın dünyasında. Adam koyu karanlığının içinde. Kadın adamın farkında değil. Oysa adam, kadının farkında simsiyah!

Metroda çıt çıkmamakta.

Derken adam çebinden onu çıkarttı ve kadına sapladı. Ama niyeeee?...İşte, sabah sabah karşıma geçmiş kitap okuyordu, okuduğu kitapla hayatıma resmen saldırıyordu, o güneş bana fazla geldi, yüzündeki aydınlık, vurdum, hayatımı temizledim.

1. Not: Ha kadın, ha erkek; ha gece, ha sabah; değişen ne? Hayatta kalanlar, hayattan çekip gidenler. Öteler BU işe ne der?

2. Not:

Hayat fazla geliyor

bazen bir kadına

ya da bir erkeğe

hayatı ayakta tutan

şimdi bakıp görüyorum da

çocuklar ha

yalan mı yoksa

tümden bakışım

baktığım yerden.

Ş.Y.