Biz Sokağa Düşen Çocukları, Yağmurun Toprağa Düşmesi Gibi Doğal Bir Şey Olarak Görüyoruz

Öyle ya, Uğur Kaymaz devletin bölünmezliği ve bütünlüğü için büyük bir tehlikeydi!

“Nereden yine takıldı kafama?”, bilemiyorum ama Uğur Kaymaz geldi birden aklıma. Dokuz kurşunla mı öldürmüşlerdi minik Uğur’u, yoksa oniki kurşunla mı öldürmüşlerdi? Sahi, kaç yaşındaydı Uğur Kaymaz?

Bayram enternasyonalizmi hadisesinde dünyaya örnek olan bir ülkeyiz. Her yıl 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamaları yapıyoruz ya, bu sebepten dolayı dünya ülkeleri bizi birbirlerine örnek gösteriyor. Her ülke de çocuk bayramı kutlansa, ne savaşlar olur, ne de dramlar ve trajediler yaşanır! Her ne kadar ülkemiz bayram enternasyonalizminde dünyaya örnek olsa da, siz bakmayın öyle çocuklarının bir kısmını “Sokak Çocukları” diye bir kenara itivermiş olmasına ve “Sokak Çocuklarını” düşman ilan etmiş olmasına, biz örnek bir ülkeyizdir bayram kutlamalarında ve çocuk bayramı kutlamasında. Büyüklerimiz her şeyi bilirler ve mutlaka bir bildikleri vardır “Sokak Çocuklarını” düşman ilan etmekteki gayede. Bu konuda çok fazla şeyler de bilmiyoruz, “Neden Sokak Çocukları düşman edilmiştir?” diye.
Ama ben minik Uğur’un suçunu biliyorum.
Devletini bölmek istiyordu minik Uğur!
Devletin bölünmez bütünlüğü için büyük bir tehlikeydi minik Uğur!
O devlet tarafından tehlikeli görülen bir terörsitti ve Ulusal Egemenliğimiz açısından müthiş bir tehlikeydi.

Komik değil mi? Hem de çok komik.
Yılın bir gününü çocuk bayramı ilan edip ve hemen ardından daha ilkokul çağındaki çocuklarını terörist sayıp katleden kaç ülke vardır acaba dünya üzerinde. İlkokul çağındaki çocuklarını katleden çok ülke vardır da, yılın bir gününü çocuk bayramı ilan eden başka bir ülke olmadığı kesindir. Sanırım bu çelişkiye verilecek tekbir ad vardır. “İkiyüzlülük”

“Sokak Çocukları” denen bir türü devletle el ele vererek bizler yarattık. Daha ilkokul çağında olan çocukları ayıklayıp devletle birlikte bizler terörist damgasını vurduk ve sonra gülücükler dağıtarak her yıl 23 Nisan günü dünya çocuklarını ülkemize getirip sahte ve yapay eğlenceler tertip ettik.
Biz yaptık.
Devletimizle birlikte.
Halen de yapıyoruz, hem de övünerek.
Ama nedense biz “Sokak Çocukları” denen bir türü yaratırken, “Rejimin Niteliği” üzerine iki kelam laf edenleri de bozucu, bölücü, terörist ve daha sayabileceğimiz bir çok yaftalama ile bertaraf ettik.
Doğrusu bu.
Bertaraf etmeye de devam ediyoruz.

Biz sokağa düşen çocukları, yağmurun toprağa düşmesi gibi doğal bir şey olarak görüyoruz.
Biz ilkokul çağındaki çocukların terörist ilan edilip de katledilmesini, soğukta suyun buz tutması gibi doğal bir şey olarak niteliyoruz.

Bizim bayramımız hikâyeden bir bayramdır.
Masaldır masal.