Biz vardık üzerinde o kadim tuvalin.

Pek bir hüzünlüydü bu sabah Moda.
Yapraklar sararmış, ıslanmıştı da.
Yine aynı köşeden baktım adalara,
Gördüler mi seni, sordum martılara.

Bıraktım kendimi yağmurun nemine.
Aldırmadım da hüzündaş köpeğe.
Her bir damla sanki senden hediye,
Ah bir gelsen, konuversen gönlüme.

Kayboldum renginde bensiz hayalin.
Yoksa hiç mi olmadım aşka misalin.
Yüce Râb biliyor ki bu senin mealin,
Biz vardık üzerinde o kadim tuvalin.

Hiç kurtulacak gücüm yok hüzünden.
Belki de medet ummalıyım seherden.
O ıssız geceler ki, sevdanda inlerken,
Sense asi melek, sevdin mi yürekten.

aks