Bize bu onursuzluğu yakıştıramazsınız!

Bize karşı ne zamandan beridir bu kadar alaycı hitap edilebilir oldu?

Bu nasıl bir cüret, nasıl bir rahatlıktır? Şuurumuzu mu kaybettik onurumuzu mu?

Lafı fazla uzatmayacağım, özet geçiyorum.

Aşkale baraj gölünde 5 Tedaş işçisi onarıma giderken hayatını kaybediyor. Sorumlu işçiler mi? Keyiften mi o gölette buzları yararak ilerlediler?

Peki üzerinde bulundukları araçla devrildiklerinde 4 işçi buz kütlelerine tutunmuş beklerken gereken yardım neden gecikmiştir? Bu bir iş güvenliği sorunu değil midir? Soruşturuldu mu?

İçişleri Bakanı İdris Naim Şahin de olay üzerine Aşkale'ye geçmiştir. Bakan Şahin yetkililerden aldığı bilgilerden tatmin olmuş olacak ki! Daha sonra gittiği Pasinler'de geçmişte sarf ettiği sözler üzerine yeni bir marifet daha eklemiştir.

Sorunlar kapanmış ayıplar açılmıştır. Olayı bir de ben anlatmayacağım

Bakanın gelmiş geçmiş tüm tavır ve sözleri ne gaf, ne de şaka olarak nitelendirilemez. Hakarettir kınıyorum.

Cumhuriyetin kurulduğu ilk yıllara dönelim. "Köylü milletin efendisidir", "..Benim milletim uşaklığı öğrenemez" diyen Atamız milletimizi her yerde, her alanda sözleri ve tavırlarıyla yüceltmiştir. Türk milletinin onurunu, saygınlığını tüm dünyaya kabul ettirmiştir.

Ne oldu da bugün milletim yerle yeksan ayaklar altında?

Tam da burada Başbakan Erdoğan'ın sözleri hala kulaklarımda çınlıyor "Ayaklar baş olursa kıyamet kopar". Ayaklar altına aldığınız millet nasılsa alışmıştır ayaklarınızda oynatılmaya!

İşçisi,memuru, emeklisi, köylüsü... bir karşınızda takla atıp, gerdan kırmadıkları kalmıştı. Onu da talep edebildiniz.

Mutlusunuz ki, genel başkanınız tüm partilileriniz mutlular ki durumun savunucularısınız aynı zamanda. Bu ne cüret?

Millete eğilmeyi, el etek öpmeyi reva gördünüz.

Ya siz! Ne zamandan beri el etek öper oldunuz? Nasıl yitirdik onurumuzu hatırla aziz milletim.

Hani damarlarındaki o asil kan? Neden diyemez oldun? Neden milletim?

Onuruma dokunuyor benim. Ya sizin?

Tarih: İçler acısı zaman