Bize göre değil, bu kin bu nefret…

Bak kardeşim yıllar geçiyor, herkes ne ekmişse, bir gün ektiğini biçme vakti gelecek.

Gel otur yanıma, bu dünya sana da yeter bana da.

Varsın siyasetçilere yetmesin ne çıkar?

Netice de bir avuç toprak doyurmuyor mu insanın gözünü.

Varsın onların gözünü bir avuç toprak doyursun.

Gel otur yanıma, konuşalım dünyanın güzelliklerinden, yaşamaktan, yaşatmaktan, sevmekten sevilmekten…

Gel otur yanıma, insan yaratıldığımıza şükredelim.

Bak, iki cihan güneşi Veda Hutbesin de nasıl seslenmiş.

Gel otur yanıma bir daha beraber okuyalım anlayalım, Uhut’ta olduğu gibi yeniden kardeş olalım.

Gel otur yanıma, öleceksek Yezidlere inat Hüseyin gibi ayakta, minnetsiz ölelim.

Yanacaksak, Nemrutlara inat gel İbrahim gibi, birlikte girelim ateşe.

Ama gel otur yanıma, bak gözlerimin içine, tut ellerimden, ne olur kardeş kalalım, zalimlere inat, kirli siyasete inat kardeş kalalım.

Gel otur yanıma, aç yüreğini ve bak gözlerimin içine.

Aç kalacaksak birlikte kalalım, birlikte baş kaldıralım yeryüzünde zalimlere, Yezidlere, Nemrutlara…

Ne olacaksa olsun, gel başkaldıralım şeytanın düzenine ve zalimlerin havarilerine.

Gel otur yanıma, kim ne derse desin, kim ne anlatırsa anlatsın, gemiler nasıl ve hangi yolcular ile kalkarsa kalksın limandan,

Ve nasıl uçarsa uçsun kuşlar,

Erkekler kendini ne kadar Yusuf sanırsa sansın,

Ne kadar namaz kılarsa kılsın yüreği şirk dolu sözde Müslümanlar,

Sen yine gel otur yanıma.

Biz ezelden kardeşiz seninle ve ben ezelden sevdalıyım sana.

Ezelden gül koydum sözlerimin içine ve ezelden muhabbet besledim sana.

Ezelden sevdim seni benim can kardeşim.

Gel otur yanıma.

Ama istersen ben gelir otururum senin yanına.

Geceler zifiri karanlık olsa da, buz kesilse de sular, yolları eşkıya tutsa da ve gitme dese de otorite ve yasak koysa da bu şehrin valisi, yeni yasalar çıkarsa da zalimler,

Ve yolumuza tuzaklar kurulsa da,

Otorite yanlıları iftira atsa da,

Sana paralelci terörist deseler de, yeni oyunlar oynasalar da inancımız üstüne,

Söz dinlemeze çıksa da adım, “sosyal demokrat ama paralele yakın” deseler de, sen “Gel de yeter ki ”  ve çağır beni,

Koşa koşa gelirim yanına.

Yanına gelir, İsa’nın havarileri gibi bakarım gözlerine,

Ömer gibi korkusuzca gelirim,

Ebu- Zer gibi korkmam kimseden.

Yeter ki sen “gel de”

Onun için yeniden çağırıyorum seni,

Yeniden tutmak istiyorum ellerinden.

Sende biliyorsun artık bu şehirler bize göre değil,

Bize göre değil bu caddeler ve sokaklar.

Bize göre değil bu siyasetçilerin konuşmaları,

Bize göre değil, bu yüz üstü bırakıp gitmeler.

Bize göre değil cimri geceler ve bize göre değil çıkarı için davasını satanlar.

Kıblesi kaybolmuş insanların ne konuştuğu, ne yaptığı, ruhunu kime veya kimler ne karşılığı sattığı bizi ilgilendirmiyor.

Onlar farkında değil, okunan ezanların kimi ne için çağırdığının…

Eski ve bildik bir fırtına durmadan esiyor kardeşliğimizin üstünde, inancımızın üstünde, sevdalarımızın, davalarımızın, milletimizin ve inanların üstünde.

Onun için gel diyorum sana, onun için çağırıyorum seni.

Onun için “kardeşim tut elimden” diyorum.

Yeniden insan, yeniden Müslüman olalım diyorum.

Umutsuz olma kardeşim, bu devran böyle ilelebet gitmez.

Ve bir gün geri gelir Ebu-Zerler...

Ali Galip AKYILDIRIM

Eğitimci/Yazar