Bize solcu gibi düşünen fakat sağcı gibi hisseden lazım

Çünkü düşüncelerle yolumuzu bulacağız, duygularla da o yolda yürüyeceğiz.

Sağ düşünceyle doğru yolu bulmak mümkün değildir, bilinmeyen bir dünyanın dağlarında dolaşır durursun. Sol duyguyla da doğru yolda yürüyemezsin. Biri yolunu bulamaz diğeri yolunda yürüyemez.

İkisini de bu dünyaya tek başına bırak Londra sokaklarında kaybolurlar. Sağcıdan kılavuz solcudan yol arkadaşı olmaz.

Allah’tan ikisi var da birbirlerini tamamlıyorlar.

Dünyayı solculara bırak kendileri dışında hiçbir şeyi değiştirmezler; sağcılara bırak kendileri dışında her şeyi değiştirir, yakar yıkar dünyanın anasını ağlatırlar.

Tanrı bize lazım olan aklı ikiye bölmüş yarısını sağcılara diğer yarısını da solculara vermiş. Sağcılık-solculuk sadece bir isim, siyasi bir kavram değil; insanın, hayatın iki değişik versiyonu.

Solcuların hisleri düşünceleridir, sağcıların düşünceleri hisleridir. Solcu beyniyle hisseder, sağcı kalbiyle düşünür. Hiç beyinle hissedilir, kalple düşünülür mü? Haliyle ikisi de sapıtır.

Solcularda renk mefhumu yoktur, onlara göre hayat tek renktir; zafer söz konusuysa her şey kırmızı, doğa söz konusuysa yeşil, umutsa mavi. Sağcılar renklerin hakkını verirler.

Kerim Korkut bunun farkına vardı, içinde sağ ve solun sentezini yaptı; yani artık sağcı gibi hissediyor solcu gibi düşünüyor.

Sağcıların fikirlerine asla güvenmem, solcuların da duygularına… Aşk dersin solcu ya yatak anlar ya da mavi göklerde süzülen martı, ceylan gözleri ona anlatamazsın.

Aşk sağcıların icadıdır, Mecnun sağcıydı. Hiçbir solcu aşk nedeniyle intihar etmez, bu hikâye de burada bitmez; yani devam edeceğiz…