Bizi rahatsız eden hakkımızda konuşulması değil, söylenenlerin doğru olmasıdır

Aslını ararsanız arkamızdan konuşulmasını ve bizimle ilgili şeyler söylenmesini isteriz. Hatta ne söylediler acaba diye de merak ederiz. Bizimle ilgili güzel şeyler söylenmişse mutlu oluruz.

E madem öyle, arkamızdan konuşulması bizi neden rahatsız ediyor?

Ama özellikle gıyabımızda konuşulanlar hoşumuza gitmeyen şeylerse…

Daha da önemlisi; bu, hoşumuza gitmeyen şeyler doğruysa; yani biz bunları yapmışsak ya da bunlar bizde varsa…

Görüldüğü gibi söylenenlerde de, söyleyenlerde de sorun yok; yani dedikodu masum, güzel şeyler yap güzel konuşsunlar.

Bu arada önemli olan söylenen şeyler; arkasından söylemişsin, yüzüne karşı söylemişsin fark etmez…

İnsanlar ne kadar uyanıklar… Yaptıkları ortaya çıkmasın diye “yüzüme karşı konuş” diyorlar… Biliyorlar konuşamayacağını… Amaç günahını saklamak…

Ben kimseye “Arkamdan konuşma, yüzüme konuş” falan demem; bu korkaklıktır; söyleyeceğini istediği şekilde söylesin, benim bir şeyden korkum yok ki, isterse gazeteye ilan versin…

Görüldüğü gibi dedikodu edende değil, hakkında dedikodu edilende sorun var, yüzüne karşı konuşamıyorsam ne yapacağım, arkandan konuşacağım; suç senin, açık ol!

Dedikodu edenin doğru söylemediği tepkinin bu nedenle olduğu (Bir de söylememesi gereken şeyleri de söylediği/kasten, kötü niyetle belki) haklılık yaratabilir de kendine güveniyorsan yine açık ol; “Böyle demişsin ama böyle değilim” Önemli iddialarda kişinin kendi durumunu ispat etmesi(iddia edenin iddiasını ispat etmesi değil; bu, bazı hallerde olur) gerekir.