Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

31 Ağustos '16

 
Kategori
İlişkiler
 

Bizim kadınımız görünmez olarak geliyor dünyaya...

Bizim kadınımız görünmez olarak geliyor dünyaya...
 

 

Bizim kadınımız görünmez olarak geliyor dünyaya...

Görmeyen bir baba.. babaya görünmemeye çalışan bir anne,  ortalıkta görünmeyen bir çocuk ...

Emir komuta zinciri içinde bir hayat..ve bu hayatta doldurduğunuz alanı farkında olamamak...

Küçük bir kız düşünün...

Tüm gün evde baba baskısı dayanılmaz! Anneye emirler havada uçuşuyor. Duymak istemiyor küçük kız ama iki göz odada başka çaresi yok..iliklerine kadar hissediyor huzursuzluğu.. hem de öyle gelir geçer cinsten değil, her gün her gece, tekrar tekrar...hiç bitmeyecekmişcesine....!

Küçük kız büyüyor yavaş yavaş, hayeller kurmaya başlıyor. Hiç görmediği sevgi üzerine .. yaşamak istediği aşk üzerine... Pencereden bir çocuğun göreceğini düşünüyor onu, sürekli dolaşacağını etrafında.. kaçamak bakışlar göndereceğini hayal ediyor. İçinden bişeyler akıp gidiyor o anlarda..

Çok da kapsamlı değil aslında düşleri.. bir sayfayı doldurmaz anlatıldığında..

Kahveden erken geliyor bir gün baba, anneye hadi! diyor... topla eşyaları!

Kırılıyor umut pencereleri büyük bir rüzgarla.. Düşlerdeki genç çocuk koşa koşa uzaklaşıyor sokaktan.. gece oluyor.. karanlık basıyor aniden odaya..

İçini kaplayan huzursuzlukla normalde alışık yaşamaya

fakat bu öylesi ki.. nefes aldırmıyor!

Hemen gönderiyor babası küçük kızı o gece atarcasına, mal gibi satarcasına..

Ergenlik rüyalarından uyanıyor bir anda, hiç tanımadığı bir adamın koynunda..

Çok acıyor canı! Yapma diyor! itiyor elleri... ama nafile! İçinden akan yaşlar gözlerinden de süzülüyor...

Acı, gözyaşı... adamı daha da hırslandırıyor, kim oluyor da ona karşı çıkıyor!

Basıyor tokadı narin bedene.. O tokat öyle bir iniyor ki yüzüne, işliyor ruhunun en derinine! Organlarını parçalayan o acıya rağmen susuyor, dişlerini sıkıyor genç kadın.

Gün doğarken uyanıyor, atmak istiyor üzerindeki pislikleri. Banyoya koşuyor..

Siliyor.. siliyor.. geçmiyor, yapışmış..! Pis bir leke gibi, istenmeyen bir ben gibi!

Razı oluyor kaderine. Ruhundaki acının yanında, çektiği acı da ekleniyor bedenine. Dayanamıyor, yapılan zulme katlanamıyor! Her gece bu işkence çocuk bedenine ağır geliyor. Bakıyor ki zaman da merhem değil bu yaraya, ilk defa kendi kendine karar veriyor.. veda ediyor...!

 
Toplam blog
: 18
: 200
Kayıt tarihi
: 21.05.14
 
 

merhaba... insan psikolojisine, ilişkilere, bakış açılarına meraklı... bunları şiir veya maka..