Bizim komsuyu vurmuslar!

Bazilarinin "bir dakikasi" baskalarinin "hayati" ndan daha onemli.

Basiyorlar gaza. O bir dakika icin. Bir hayati aliveriyorlar.

Gecenlerde size anlattigim komsularim, cocuklarini alip, yolun ote tarafina geciyorlarmis. Arabanin soforu hizini alamamis. Vurmus babaya. Anne ve cocuklarini yanliz birakmis.

Daha gidecek binlerce kilometrelik yolu, ziyaret edecek ulkeleri, yetistirecek cocuklari olan bizim komsu, omrunun baharinda; hem de bir bahar gunu gocup, gitti...

Komsumu en son gordum. Yolun kenarinda kimildamadan yatiyordu.

Tek basina ve sessiz.

Ne o karisi ve cocuklari ile gezerken ki boburlenme, ne de o kibir kalmis..

Ne coluk, ne de cocuk.

Yanliz...

Yarin birgun lesini copculer kaldirir, atarlar.

Biryerlere...