Bizim olan ne var ki

bizim olan ne var ki
bize/ne kalır sonra

hava ateş su toprak
dönüşürken habire
gelen kimdik dünyaya
doğan kimdik ölen kim
seven kim sevilen kim

öpmelerden ne kalır

ne kalır duygulardan
acılardan
sevinçlerden
özlemlerden ne kalır

hüzün dolu bir bakış
ürkek bir tebessümden
varlığın temeli sevgidir deyip
her seferinde yüzü mosmor/ne yazık
vurgun yemiş bir yürekten
sevdalardan ne kalır

bizim olan ne var ki
bize/ne kalır sonra

sarı saçlı bir zamanın kolunda
eylül kapıda karşılar bizi
saç dökülür bel bükülür yüz solar
aynalar bizimle yaşlanır sanki
yıllar çoğaldıkça eksiltir bizi
ne çok da yalnızlık kalır sonrası

istesek istemezsek hüküm böyledir
uçurumlar dayatılır yaşam diye/işite o kalır
neyi çok istediysek neye vurgunsak
hep başka zamanlara sonraya kalır
en güzel yaşamalar yani kursakta kalır

yarım kalan sevdalardan da işte
bir şiir kalır

bizim olan ne var ki
sahi/bize ne kalır