- Kategori
- Blog
- Okunma Sayısı
- 476
Blog' a hoşgeldin diyemiyorum...

Her şeye rağmen sessiz sedasız ayrılıp <ı>gittinı> aramızdan. Bahçe kapısının anahtarını bile bırakmadan. Canım saksıların, canım çiçeklerini solmaya kıydın. Ne bir nefes, ne bir ses. Kayıpsın, kayıp. Kayıpları oynadın, hem de dört dörtlük. işittik. Cümle kapsını bile açık bırakmışsın. Yangından kaçar gibi o kıyafetle sokağa fırladın gittin. Arkana dönüp bakmadın bile. Odan <ı>dağınıkı>, çiçekler <ı>solgun, ı>gönüller <ı>kırıkı> sevenlerini de <ı>ortada ı>bıraktın.
İnsan, <ı>alıştıra alıştıraı> gelir. Pat diye gittin, pat diye gelinmezdi öyle. O yüzden, bir anda sevinemedim gelişine. Şaşkınlığım var.
Sen sevindin geri döndüğüne. Dostların da sevindi. Geride küstürdüğün diğer sevenlerinden bak, <ı>çıt yokı>! Hiç düşündün mü?!
Elini değil bu blog’ da, başka<ı> satıhlardaı> bile kimse tutamazdı. Bir gemi limana girerken, çıkarken bile üçer defa düdük çalar. Sen o geminin hem tayfası, hem çarkcıbaşısı, hem de kaptanı idin. Pupa yelken giderken, aynı yelkene sahip olan tekneler yetişemezdi sana. <ı>Aykırıı> rüzgarlarla bile hızını artıran, hep sen olurdun. <ı>Güçsüzlüklerini ı>hissettirdiğin kimselerin, ayağını çelmelemelerine, güler geçerdin.
Ulu orta herkese selam vermeyen sen, bakıyorum şimdi şen şakraksın. Samimi misin bunda? Yorumlara uzun uzun, sevecen, <ı>heyecanlıı> cevap yazmazdın da. Heyecanın, pişmanlıktan mı? <ı>Keşke! Keşkeı>!..
İnsan gidiyorken, bir kahvenin kırk yıl hatırını sayar. Evi barkı, kapısı açık terk ederken bu ‘<ı>vefa’ı> duygusuna kapıldın mı hiç? Aklına geldi mi yani? Diğerlerinden ayrı bir veda beklerdik.Yazılarının içeriği de dahil, sana inanmıştık. Karşılığı, bedeli bu <ı>vefasızlıkı> mı olmalıydı?
‘<ı>Hikayeı> tadında yazıların var. <ı>Önemlisinı>’ demiştin bana bir yazında. Hatırlıyorsundur. Sana, oradan sempatim doğdu. Onun içindir bu yazı.
Yokluğunda, önünden, ardından <ı>laflar ettim.ı> Elma da, armut da desem, <ı>çık ortayaı> dedimdi. Kızgınlığımı defalarca belli etmiştim. Bunlar hep sana vardı. <ı>Tıkı> bile demedin. Kaya gibi sessiz kaldın. Herkese ve herkeslere. En yakınına bile cevap vermedin. İnadına inadına bu <ı>suskunluğunı> vardı. Bunu sorgulamıyorum neden böyle diye. <ı>Bana düşmez.ı> Ama suskundun. ‘Vefa’ adına suskun kaldın. Bu bir eylem miydi? Beni ilgilendirmiyor. Böyle bir<ı> psikozlaı> değişik bir imaj mı düşledin? O da olamaz. Nedir pekiyi?! Bu sualler, seni sevenlerden birinin sualleridir. Hakiki dostlar, böyle sorar işte. Hiç yakınmayasın sakın!
Bu blog’da timsah gözyaşı dökerek ayrılanlar çok oldu. Sen o işe, <ı>tenezzülı> etmedin. Genel bir duruş gösterdin. Bu, en iyi <ı>duruştu.ı> İçinde: acıları, gıcıkları, safsataları, tırmalamaları vardı. Bir yerlere mesajlar vardı bu suskunlukta. Belki yanlış düşünüyorum.
Polise mi gitseydik ailemizin bir ferdi <ı>kayıpı> diye?!
Gökten bir <ı>yıldızı> kaydı. Gökyüzünde bıraktığı boşluk, başka gökyüzüler’ inde de yeri belli oluyordu. Oralarda bile yıldızdın. Favoriydin. MB’ dan aldığın hızı, oralarda da yapabiliyordun. Takip ediyorduk seni, haz duyuyorduk. Ama sen, bizi ve bizleri <ı>aklına bile getirmedin ı>tam bir yıla yakın.
<ı>ı>
Sevildiğini bu kadar bilen insandın. Bildiğin halde bu <ı>vefasızlık niye?ı>
<ı>ı>
İlk defa uzun uzun yorumlar alıyorsun bak. Ki sen bu kadar uzun yorumlar yapmazdın <ı>milattanı> evvel. Yorum sayfanı bile, resimler hanesini de kapattıydın. Di mi? Şimdi ise bunların içinde olmayan dostların da gözünün önüne geliyordur. Niye yoklar? Hiç düşündün mü?
Samimiyetinden, duygusallığından, dürüstlüğünden kimse şüphe edemez. Ama sen, onlara sessiz kaldın! Seni, yokluğunda birbirimize sorduk. Herkes: ‘Sen ne biliyorsan, biz de o kadar biliyoruz’ dediler.
Hiçbir şey olmamış gibi, ben de yazabilirdim ‘ <ı>Gözümüz yollardaı> <ı>kaldıı>. İyi ettin de <ı>geldinı>’ diyerek. Diyemiyorum. Dersem, <ı>mürailik ı>olur! Vefa denen bir şey var hayatta. Gönüller kırık. O kırıklıklara yağmur yağıyor şimdi. Biz, yazılarını beğendiğimiz kimselerin dostluğuna da güvenmek isteriz. <ı>Ucu açıkı> kalan sevgiler, samimiyet dışıdır, pek makbul değildir deriz. Belki hodkam’ız. Fazla şey istiyoruz. Eğer böyle düşünülürse, yazımızı geri alıp, özür de dileriz.
Ama bir şartla geri alırız: Her şeyden önce, kocaman bir özür dilenirse. Bu sevgi daldan eğme değil, kökten sürme bir sevgi çünkü. Sevginin <ı>mukaddesliğineı> inanmış olduğumuz içindir.
Kayıp zamanlarında, yine yıldızımızdın. Hatta erkek mi, kadın mı diyenlerden biri: ‘ O bir kadındır. Erkek olsa, bu kadar<ı> kaprisı> yapmaz’ dediydi. Yorumlarda böyle yazdı arkadaş..
E-Posta adresini biliyorum. Bunları, o adresine yazabilirdim. Ki, yazdığım halde, cevap da alamadım. Şimdi yine aynı kulvarlardayız. Benim için bazılarımız, ‘<ı>Hit almak içinı> blog’a yazmış’ diyebilir. Bir aydır, hit almayayım diye, kasten, yorum sayfam kapalı, şekil 1 de görüldüğü gibi.
O halde niçin yazıyorum. Benim durumumda olanların duygularına <ı>tercümanı> olmaktır arzum. Hepsi bu. Esasında yazmayacaktım. Benden tek kelam gelmeyince anlayacaktın. İnsansın, duyarlısın. İçinden bir <ı>sızıı> geçecekti muhakkak. O sızıyı da <ı>tattırmak istemem! ı>
<ı>ı>
Bu yazı, sevenin sevenine duyduğu vefaya, <ı>özlem ağıtıdırı>. İçinde bir tutam<ı> hüsranı>, bir tutam yıpranmış<ı> dostlukı>, bir turam <ı>sevgi açığı, ı> bir tutam<ı> kızgınlıkı> var. Ki, birbirimizi de tanımıyoruz.
Sen gittin gideli, 3500’ü geçti sayımız.( Sn.Çiğdem Toraman’ın kulakları çınlasın) Bu sayfalarda bizi buluşturan MB’ un <ı>fazileti ileı> hepimiz ayaktayız. Seveceniz, kenetlenmişiz. Bak, başka gemilerde de seyahatimiz oldu. Gemi battı batacak, kaptanları herkesten önce <ı>tüydü gemidenı>. Tahta parçalarına tutunan kazazedelere de seslendik, gelin MB’a diye. Herkes kızmıştı ‘ Harcın bittiğini, paydos borusunun öttürüleceğinden <ı>haberimiz olmadı ı>diye yakınanlar oldu. Di mi?!
<ı>ı>
Demek ki bir eylem yapılacaksa, önceden haber verilirdi. İşte MB’un muhkemliği burada. <ı>Aileı> olmanın fazileti burada. Senden bu vefa duygusunu sorgulamamın altında <ı>bu duyguı> yatıyor.
Diyeceklerim bunlar. Şahsına sevgi duyuyoruz<ı>, ‘şahsiyetin’ı> için. Yazılarına saygı duyuyoruz ‘<ı>ustalığın’ı> için. Vefana saygı duymak istiyoruz, ‘<ı>ortaya koyman’ ı>için.
Saygılar sunuyoruz, ‘<ı>saygın ‘ı> olduğun için.
Hoş geldin diyemiyoruz<ı>, ‘kırık’ı> olduğumuz için…
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.
