Blog, BM’nin sevgi ve dostluk kapısı

Hava güzeldi ve dışarıda dolaşanlar vardı. Peşlerine takıldım, Blog Kapısı’ndan içeri girdim. 

İçerinin havası farklıydı. Her an kavgaya hazır insanlar da gördüm. Garip buldum. 

Çimenlerde oturanlar, yatanlar vardı. Onlara kızanlar oldu. 

- Okuma yazmanız yok mu? Ne yazıyor? Çimenlere basmayın. Çimenlere basmıyor, yayılıyorsunuz. 

- Elinde tapusu var mı? 

Kavga çıkmaya ramak kaldı. 

Daha ileride oturanlara ben de kızayım dedim. Öncekilere kızan, bu sefer arkadaşlarıyla bir olup bana kızmaya başladı: 

- Adamlara niye kızıyorsun? 

- Ama, sen de... 

- Sen başka, ben başka. Seni ilk defa görüyorum. Sen daha yenisin! 

Garip garip baktım. 

Çevredeki çocuklara sordum: 

- Kim bunlar? 

Çocuklar, sözleşmiş gibi aynı işareti yaptılar, “Aldırma” dediklerini anladım. 

Gördüğüm yaşlı bir adama sordum. Adam da, çocuklar gibi aynı işareti yaptı. 

İçerisini neşeli, şen, canlı, hareketli, ama garip buldum. Ama evden çıkınca ayaklarımın beni oraya sürüklemeye başladı. İkinci gidişimde kızgın bir adam sordu: 

- Saçların bir gece de mi çıktı? 

- Yoo.... 

- Dün böyle değildin. 

- Başımdaki peruk, dün takmamıştım. 

- Bıyıkların da mı? 

- Bıyıklarım natürel. 

Beni böyle görenler, beni daha önce tanıdıklarından birinin kılık değiştirmişi sandılar. Yani tebdili kıyafete girmiş. Ben, başkası değil bendim, fakat yeniydim. 

Ben Blog kategorisini çok sevdim. Blog, ikinci adresim olacak. Belki de GÜNCEL’den buraya yerleşirim. 

Ben Blog Kapısı’ndan girişi ve içerisini çok sevdim. Giriş kapısı, MB'un Habur Sınır Kapısı değil, Milliyet Blog’un Sevgi ve Dostluk Kapısı olsun.