Blog aşkları, nefretleri ve güzellikleri

& ‘Biz aileyiz’ diye diye kafa göz yarmağa, ‘ Devam’ diyenlerin gizli gizli <ı>kendi aralarında aynı usullerle, aynı yollarla, aynı çizgiyi takibederek yürütülüp yönlendirildiğini, tek kale maç oynandığını,

<ı>& <ı>Canı sıkılanların, soluğu ‘Bloglarda aldığını, bu rotayı takip edenlerin; Telefon, e-mail ve MSN’lerle devreye girdiklerini, bu blog kapısının oksijen maskesi yerine de geçtiğini, bunalanların hayatı buradan <ı>kışkış’ ladıklarını,

<ı>& Son dakikada barışarak kavgalarını sona erdirenlerin işi tatlıya bağlamışken, burnumuza yanık kokusu geldiğini, bu davanın Nürnberg’ de biteceğinin sanıldığını,

<ı>& Blog toplantılarına <ı>gölge düştü ve düşürüldü diyenlerin bir bir fikirlerini söylediklerini. Özetle: <ı>‘ Eşek benim değil mi, dama kadar <ı>binerim!’ mantığının yürütüldüğünü, devamla da ‘Ben böyle bir şey hissetmedim’ ‘Olmamalı amma, olmuş!’ ‘ Vay bunlar da olacaktı ha!’ ‘ Ne yalan söyleyeyim, sarsıldım’ ‘ Gerçekten komik!’ <ı>‘Bayanların <ı>da, onlardan kalır yeri yok!’ ‘ MB. Toplantılarına katılmamamda bir hayır varmış demek’ ‘ Eş veya sevgili bulma amacıyla gelenler de olabilir ama, taciz başka konudur’ ‘ Bunca TV. Program, arkadaşlık siteleri varken neden burası?’ ‘ Kim kiminle flört eder, daha sonra bu ilişki evliliğe taşınır. Bunu kontrol edemezsiniz. <ı>Etmemelisiniz de’ denildiğini,

<ı>& Ve de sahiden <ı>blog aşkları var mıydı? Diye soruların beklenebileceğini, ardından da nefretlerin, özlemlerin, güzelliklerinin de gündeme gelebileceğini, herkesin bu konuda suspus olup, konunun üzerine <ı>yatıldığını,

<ı>& Blog’da aşk var, taciz var laflarından sonra, seyrüseferlerin yavaşladığını, iptallerin olduğunu, havada, karada, denizde <ı>‘Gübecikler’ atanların nasıl <ı>bir araya gelsek diye düşündüklerini,

<ı>& Bu nazik konunun, dünya varolduğundan beri süregeldiğini, bu hassasiyetin, hepimizin olduğunu ama, her koyunun dört ayağı olup, muhakkak birisinden asılacağı gerçeğini de, kabul etmek gerektiğini, <ı>‘Masum <ı>aşk’ denilen bir müessesenin de yeryüzünde varolduğunu,

<ı>& Elbette ‘<ı>aşklar’ yaşanmak içindir. Sitelerde, iki bekarın, evliliklerini bitirmiş veya bitmek üzere olanların, daha sıfır kilometrede olanların, alanın da, satanın da razı olduğu, ailelerin de okeyledikleri izdivaçların ve de henüz kur safhasında olanların, birleşmelerinin<ı> didiklenmek istendiğini

<ı>& Sonu evlilikle bitecek ilişkilerde, <ı>masum aşk çiçeğini hiçbir gücün yerde çiğnetmeyeceğini, kapı arkası, merdiven dibi, terastaki aşkların su yüzüne çıkmasıyle <ı>‘Ne malum evlilik kararı <ı>almayacaklarını’ deyip, teselli bulmamız gerektiğini, elbette davetiyelerin, bizlere de ulaşacağını varsayım olarak düşündüğümüzü, ‘Bu ne <ı>telaş, bu ne <ı>şüphe, bu ne <ı>acele yahu!’ dediğimizi,

<ı>& Eli yüzü düzgün helal süt emmiş kızı, <ı>‘Google’ ‘un bile bulamadığı çağımızda, site aşklarına şapka çıkarıp ‘<ı>Oley!’çektiğimizi, yeter ki ilişkinin, aşkın kanununa göre işletilmesinin beklendiğini ve<ı> konumuzun<ı> ! ‘Aşk Holding’ olmadığını,

<ı>

<ı>& SON olarak özetlersek ; Aşkların türlü çeşitli olduğu, buna göre ‘Yıldırım aşk, ELT. Aşk, Anonim aşk, belalı aşk, kaçamak aşk, ümitsiz aşk, gizemli aşk, diye şekillendiğini, toptancı usulü ile hepsine birden ‘<ı>Karman - Çorman Aşk’ adını takacaksak, esas aşkın adresi neresidir diye sorduğumuzu, bu adresi hepimizin bildiğini, şimdiye kadar herkesin sus-pus olduğunu, kiminin de <ı>hınzırca davrandığını,

& A be kızanlar, kızancıklar te be kızçalar, <ı>nıçın köşelerinizde susarsınız? A be yok mudur iki lafcağızınız? ‘ <ı>Nıçın bi şey sülemezsiniz!?’ dediğimizi,

<ı>& Hafiyeliğe soyunan, inek altında doğmamış buzağıyı arayan, aşkın çırasını yakan, <ı>Brütüs’ lüğe soyunan, dalaşıp da, vurdu mu, oturttuklarını sanan bre gafillere : ‘Aşkın kanununu yazmak <ı>sana mı düştü. Sana ne, bana ne, ona buna ne, size bize ne? dediğimizi,

<ı>

& MB’ un sessiz ve <ı>derinlerinden bir arkadaşımızın yazdığına göre ‘Bizleri profesyonel yazarlardan ayıran en önemli etken, okuyucular tarafından <ı>merak ediliyor olmamızdır’ dediğini, MB’ ğu, açık öğretim fakültesine benzettiğini, kimimizin <ı>tay tay durmağa çalıştığı, kimimizin de maraton koştuğu bir platform alanı gördüğünü uzun uzun anlattıktan sonra ‘ Bu yazdıklarım, kitabımdaki cümleciklerden biridir’ diyerek, <ı>diplomatik kariyerini böylecene sergilediğini,

<ı>& Aslını sevenlerle, aslının aynıdır diyenler, aslını arayanlar, aslını buldum sananlar, fetva verenler, söylediklerine kendileri de inananlar, etlerimiz süt kuzusudur yerine şaşırarak ‘<ı>Sütlerimiz et kuzusudur’ diyenlerin hele şükür bu blog’da buluştuklarını,

<ı>& Bu işin, olsa olsa, ’Her zaman <ı>ev ekmeği yiye yiye bıktım, biraz da <ı>çarşı ekmeği yiyeyim’ diyerek francalayı canın çekmiş olabileceğini, bu fikir daha kafasında iken de o şahsın (<ı>Her kim ise?!)yüzüne gözüne bulaştırdığını varsayım olarak kabul ettiğimizi,

<ı>& TV. Dizisindeki <ı>Sütçü Ramiz havasındaki sevimli bir bloggerin, özürlü klavyesinin kabahatini yansıtmamak için<ı> janti örnekleri vererek: ‘ <ı>Beni sık sık ara’ diye yazdığımızda, klavyenin azizlikleri ortaya çıkıyor. Bunu önlemek için, bu yüzden büyük harf kullanıyorum, sıkıntı veren noktalamalardan kurtuluyorum’ dediğini.

<ı>& Blog’da dikkatlerin ‘<ı>memnu aşklara’ çevrilmesinden sonra, bu deprem sonrası elinde kaset ve CD’leri ile cascavlak kalan arakadaşımızın, <ı>’ Elimde kaldı yazık!’ şarkısını söylediğini<ı>,

<ı>& İlan verir gibi blog’dan yakınarak ‘ Okunan ve yorumu çok arkadaşlara bakarak <ı>ben de okunmak, yorum almak istiyorım’ diyen bir blogger’in ‘Sadece okunmak ve okumak kafi değildir.Yorum ve sorularımızla insanları bilgilendirmek gerekir. Çok okunma derdinde olsaydım bir blog hazırlar en erotik resmi bulur, başlığın içine de ‘<ı>Porno’ kelimesini yazar, çokça okunurdum!’ dediğini, bizim de kendisine ‘Bu iş bu kadar basit mi? <ı>Ört ki, ölem!’dediğimizi, <ı>

<ı>& Bir başka blogger’in ‘ Yazılarım okunsun diye yazmıyorum.Yazı hakkında kimler ne düşünüyor diye merak ediyorum.Yorum beklemesem, uğraşıp burada yazmazdım. Gider köşeye çekilir kendi kendime <ı>konuşurdum’ dediğini, Bizim de ‘’Beye az pilav çek, üstü az kuru olsun!’ dediğimizi, <ı>

<ı>

<ı>& Bir <ı>ince fikir sahibi de yorum konusunda: ‘Yorumlamadan yorulmayalım.Yorumların akıllı olması beklentisindeyiz. Elimizde terazi mi var tartalım? Her okur, sizin seviyenizde olmayabilir. diyerek <ı>esnaflık yaptığını,

<ı>& Yine bir başka blogger’in Yorumlarımızda elinize, dilinize sağlık diyorsak bu, <ı>eleştiri konusu olmamalıdır. Eleştirisi varsa yazar. Yoksa ne yazacak ki? Kimseye akıl öğretmeyelim ‘ dediğini,

<ı>& Yorum konusuna milletimizin epey <ı>abandığının anlaşıldığını, lay lay lom’lu ve şinanay’lı yazıların, blog’larda çoğunlukta olduğunu, ve <ı>gına getirildiğini, bir blogger’in de ‘Kötüyü eleştirme hakkını kendinde gören herkesin iyi bir şey gördüğünde de <ı>takdir etmesi gerektiğine işaret ettiğini, Buna ‘<ı>Başparmağımızı’ bastığımızı,

<ı>& Aynı bloggger’ in ‘İlim ve sanat takdir edilmediği yerden göç eder’ diyen yazarımız ‘ Okuyucu sayısı ile yorumcu sayısı arasındaki farkı dikkati çekerek: ‘ Kimse kimseye zorla, sitemle, dürtme ile yorum yaptıramaz.Övgü ya da eleştiri , geri bildirim almayı hakket mi yor mu? O zaman <ı>teşekkürü de eksik etmeyelim’ dediğini,

<ı>& Buraya kadar, blog’ları tarayarak bloglardan alıntı yaptığımızı yukarıdaki sonuçlara da vardığımızı, <ı>kanaat belirtmediğimizi, objektif olmak istediğimizi, kurşun adres sormadığı ve sektiği için de yaralanmak istemediğimizden, epeydir sayfamızı yorumlara <ı>kapattığımızı, müşkülpesentleri <ı>angaryadan kurtardığımız için sevinçli ve huzur içinde olduğumuzu, <ı>bir avuç dostumuzun da ‘ Mesaj’ sayfamızı kullandığını, veya telefonlaştığımızı,

<ı>

<ı>

<ı>

<ı>BİLİYOR MUYDUNUZ ?

<ı>