Blog'culara, "Editörlük" teklifi bekleniyor.

Neydi o eski günler değil mi?

Yeni yüzler icat edildi.

Uyarsın, uyduramazsın, dendi

Bozarsın bozamazsın.

Yaparsın, yapamazsın

 Derkeeeeen…

Ayağımız suya değdi erken.

Yengen, şengen, Mengen.

Geçtik o günleri erken

Eeee, soralım yeri gelmişken:

Yüz bulduk mu “ yeni BLOG yüzünden?”

Evde, her yastık yüzü değiştirirken

Aklınıza BLOG yüzü mü gelir ezelden

Yangen, şengen, deyzen

İbibikler öterken

Sabah oldu bak erken.

Neydi o yaşanan yastık kavgaları / Blog yüzü ile yastık yüzünü karıştıranları / Tanıdık birer birer onları / Şimdi hepsi, gerilerde kaldı / La minör tondan istemezükler çektik / Yeniçerilileri bile geçtik / Kız Kulesinin külahını bile, teryüz ettik. 

İşin özü, “yazmak” fiiliyken / Lüks değil miydi yeni yüz edinmek? / Bilebilir miydik Diojeni / Hipotenüs icat edilmeseydi / Dert  miydi ? / Tarihteki Diyojen misali / Meşhurlaşır mıydı, olmasaydı feneri / Hele o İskender, İskender / Aradan bunca geçmiş seneler / Günümüze kimler taşıdı kimler  /  Ah naneler, naneler /  Adam iyi adammış zâr / Kendi gitti, / Kebabı kaldı yadigâr.

Fırsat bu fırsat dedik / Sayfamız editörü olmak istedik / Şimdiye kadar hep yedik içtik / Yıllardır zam bile istemedik / Başlarken  mevcudumuzla bir alaydık / Daha sonra tugayları aştık / Şimdilerde kolorduya dayandık / Giriş tarihinden bu yana rütbeler aldık /

Milliyet nokta, kom nokta te-re dedik / Dünya  üçüncülüğünü elde ettik. / Yine de / Gel teskere gel demedik / Ucundan da pay beklemedik / Kendi hesabımıza tık’ları istifledik / Ucundan accık accık yedik / Bizim başımız kel mi  demedik / Başkalarına yedirdik /

MANİ, MANİ, MANİ: Kıdem sıramıza göre rütbelerimiz değişik. Yeniler katıldıkça, eskilere şöyle bir bakıveriyorlar. “Yine en iyisini biz biliriz deyip, geçiştiriyorlar. Biz eski kuşaktakiler gibi, sık sık kazan kaldıran yok. “İstemezükçü” ler yok. Önüne ne korlarsa yiyorlar. Ağızlarına vur, lokmalarını al. Şimdiden sivrilmeğe başlayanlardan daha ışık alamadık.

Bizler 2006’ lıyız. Duhul tarihimizdir bu. Eskiler artık üretmiyor. Dağınıklar. Kaçak da güreşmiyorlar. Komşu gezegenlere kapağa atmışlar, oralarda geziyorlar. Arada bir nanik yapıyorlar. Kendi göbeğimizi kendimiz kesiyoruz diyorlar. Kendi “kendi kendimin editörü oldum” diyenler de var. Ama müşterek tema,  maaş derdi. Her tarafta “no mani” formülü var. İşte bu aşılamadı. Bundan gayrisi, evlere şenlik

“Ağrıdı dişim, nanay / Çok içmişim nanay /  Nanay yavrum nanay / Ana konu üretmek / Mehter Marşı ile yürümek / Bir ileri, iki geriye gitmek / Az gitmek, uz gitmek / Tıktık’ları istiflemek.

ESKİLER - YENİLER :  Blog’da pırıl pırıl yeniler var. Hepsi afili’ler. Kıbrıs’tan Fatma Emekçi, Ruya Kuzu, Kıvrak Çetin  ve Pelin Özgenoğlu. Bunlar büyüyecekler, palazlanıp, biz eskileri de blog toplantılarına çağıracaklar. Önlerindeki yol uzun daha.

Eskiden, gece yarısına kadar elinde bakraç, “Çeşme Başı Operetleri” oynardık. Sabaha kadar beklerdik  su dolduracağız diye. Blog çeşmeleri ses getiriyordu. Sonraları burası “ sorma-gir han’ı” oldu. Daha sonra da Habur Sınır Kapısı gibi korundu ama, nafile. Şimdi Blog kategorisinde yayın almakla almamak arasında fark yok. Her şey yumuşatıldı idarece. Sivri uçlar  törpülendi. Şimdi ise, olsa ne yazar, olmasa ne yazar havasında herkes.

TIK' LAR NE İŞE YARAR?  Şimdiye kadar Blog üzerine 400 bin yazı yazılmış. Dini yazılar da öyle. Seksi yazılar da buna yakın.  Melekgilzadelerden  Sabiha Rana, o konuda başı çekiyor. Ses de getiriyor. İşin içinde seks olsun da, çamurdan olsun. Okunuyor bu yazılar. İşte, arşivimden örnekler: “Kedinin bile seksi olanı makbul” diye bir yazı yazmışız, tam 3934 tık almış. “Damacana ile seks” yazımız 2590 tık’ ta kalmış.

Şuh ve ateşli kalçalar 5697, Marmarisi Rus kızları bastı 4526. Oy, Nataşa Nataşa 2358, Ayak parmaklarının ucunda seks varmış 2911. Hele hele  “Çılgın bikiniler” 6636 tık almış. Miss 2008 de 6636 da kalmış.

Sırasıyle  ruhiyatçılık, tarih, mavi yolculuk, Milliyetçilik, Atatürkçülük daima yüksek tık’lar alıyor. Polisiye, şiir, hikaye, dini yazılar da az tıklanıyor. Blog kategorisinde yayınlananlar ise, vasatın biraz üzerinde.

YAZIYI OKUTMANIN SIRRI?  Yazıyı okutan, etiketleme ve manşettir. Hocamız Attila İlhan  “Haber, bir mini etek gibi, her şeyi içine almalıdır” diyerek  duruma aydınlık getirirdi.

Blogda dedikoducular, şahsiyat yapanlar, seviyesiz polemikler, belden aşağı vurmalar, tepişmeler sevilmiyor. Şiir tadında şiirler pek az., Dış ülke gezileri ise izleniyor. Ülke dışı blog’cular merak uyandırıcı.

KOMŞU GEZEGENDE'LER:  Blogcular, bir simge, amblem arkasına gizlenmiyorlar artık. Facebook onları erik çiçeği gibi açtırdı.. Paylaşımlar aile albümlerine kadar girdiğinden beri de bloglarda, herkes yüzünü gözünü açtı. En son çekilmiş fotoğraflarla yenilendiler.

HAK EDENLERE TABİ:  Sevgili idaremize bir önerim var. Blogculara  “editörlük” niçin teklif etmezler? Avrupa’da bu yaygın. Bizde de fena durmaz hani.

Bakaciz, göreciz…