Blog kırıldım...

Milliyet blog değişiyor!

Ülke gündemi hızla değişiyor. En çok okunan haberler sıralamasında vekillerin kıyak maaş cinliği birinci sırada. Sınır ötesi harekat sanıldığı gibi birinci önceliği değil toplumun. Blog sayfasına da baktığımızda harekat ile ilgili haberler ve değerlendirmeler ön sırada yer alıyor.

Blog yazarı arkadaşların harekat ve türban ile ilgili duyarlılıkları öne çıkarken toplumun genelinin kıyak maaş haberi ile ilgilenmeleri ilginç değil mi?

Ülkede gerçekten okur-yazar oranının %4 olması ve bu okuduğunu anlayan-yorumlayan %4’ün önemli bir kısmının blog’a takılması sonucu mu toplum genelinden farklı düşünmemizi sağlıyor. Öyle olmalı.

Özellikle siyasi içeriği olan yazıların okunma veya yorumlanma oranlarını nasıl yorumlamalıyız. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın değiştirilemez maddelerini delme girişimi olan türban konusunu salt “özgürlük” açısından değerlendiren yazıları nasıl yorumlamalıyız!

Okumak ve düşündüğümü ifade etmek üzere klavyenin tuşları arsında İlyas Bayram’ın Şile ‘de armağan ettiği müziği dinlerken, biraz da müziğin akıcılığına kendimi kaptırarak yazıyorum.

Elbet herkesin aynı düşünmesi, olayları, gelişmeleri aynı perspektiften değerlendirmesi olası değildir ama en azından bizlerin bir arada yaşama yetkinliğini koruyacak olan laiklik ilkesini daha bir duyarlılıkla savunmak zorunluluk olarak görünüyor.

Çağdaş devlet herhangi bir inanca veya etnisite’ye veya cemaate göre yasal düzenlemeler yapabilir mi! Yapamaz, yaptığında da çağdaşlığından veya demokrasisinden söz edilemez!

Görünen o ki sözde “özgürlük” adına bu tür yasa değişikliklerine destek çıkanlar ne yaptıklarının farkında değiller, ya da yeni, yeni gerçeğin farkına varıyorlar; P. Mağden gibi…

Son günlerde gazete yazarları ve çizerlerine yönelik mahkeme kapılarının aşındırıldığını gördükçe liberal yazarlarımızın yakınmalarını daha çok duyacağız.

Biz yine blog’a dönelim.

Her türlü görüşün, düşüncenin dile getirilmesi ve kendini ifade etmesi demokratik bir olgunluğu da beraberinde getiriyor.Getirmeli.

Hayal kırıklıkları yok mu!

Beklentilerinizin dışında sonuçlar ile karşılaştığınızda yaşayabileceğiniz insana özgü bir duygu. Kaçınılmaz, ama kendinizi sanal da olsa yazma eylemi ile arenaya attığınızda olabilecekleri göğüslemelisiniz.

Bunu neden yazıyorum.

Düşünsel üretimleri ile tanıdıklarınızın, yazının olanaklarını kullanarak yaptığınız hiciv nedeni ile tepki duymaları, kırılmaları hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı gerçeğini Ankara ayazı gibi suratınıza yapıştırıyor.

İnsan sevdiklerine kırılır ama …Makyajsız yakalanmış Hollywood oyuncusu gibi yazı arenada bırakır insanı, tribünden seyrettiğin için sen göremezsin ey okuyucu!

İnsan değişir, kırılır, nereden bileceksin!

"Darılan darı yesin." de olmaz ki...

İnsan sevdiklerine kızar!