Blog mu? Komik...

Bugün yaşadığım bir olayı anlatarak başlıyayım yazıma...
Okulda bilgisayar dersinde boştuk. Ben de MB'ye girdim. Yorum falan gelmiş mi diye bakmak için... Arkadaşım, ben blogu açtığımda müzik dinliyordu. Daha önce bahsetmiştim ona blogdan ama diğerlerine söylememiştim. Çünkü ilgilendirmeyeceğini biliyordum. Sadece iki arkadaşım biliyor. Birisi zaten en yakın arkadaşım, diğeri de size söylediğim müzik dinleyen arkadaşım... Blogu açtığımda benim dövmeyle ilgili yazımı gördü. Ve anında "ayy inanmıyorum sana, ben dövme yaptırdım diye yazı mı yazdın hehe" gibi bir cümle söyledi. Bunun saygısızlığına mı yanarsın, küçümsemesine mi yanarsın, yoksa güvenip yazı yazdığını söylediğin için mi yanarsın?

Siz ne yapardınız? Pek aldırış etmeden kapadım hemen blogu. Neden çünkü biri bana düşüncelerimi paylaştığım için alaycı gözle baktı. Belki kapamayıp ağzının payını vermem lazımdı ama yapmadım. Aramızın bozulmasını istemedim.

Gerçek hayatta da böyle değil mi zaten? Başkaları bizimle dalga geçecek veya söylediğimizi saçma bulacak diye düşüncelerimizi söylemekten çekinmiyor muyuz? Ben çekiniyorum. Çoğu zaman aksi birşey düşünsem bile tutuyorum ağzımı. Ha çok yaptığım söylenemez bunu. Genelde içindekileri tutamayan bir insanım. Kendi doğrularımı herkese söylemek isterim. Ama söylediğim için çok tepki aldım. Şimdi düşününce ne gariptir ki o tepkiler, hep demin bahsettiğim arkadaşımdan geldi. Neyse konu o değil aslında...

Yaşım daha küçük, hayatta göreceğim çok şey var. Kafamda bazı düşünceler var. Açıklıyorum bazen, bazen açıklayamıyorum. Ama bütün bunları rahatça yazabildiğim bir yer var. İnsanların beni yargılamadığı, yargılasa bile, düşüncelerim hoşuna gitmese bile saygıyla karşıladığı bir ortamdayım. Çok nadir bahsettiğim ortam gerçek hayatta olsa da, hepimiz biliyoruz ki bazı sivri zekalılar, bizim onların düşüncelerine saygı göstermemize rağmen bize hiç saygı göstermeyecek. Nereye kadar gider bu bilemem. İnsan rahatça düşüncelerini açıklayabileceği, hislerini anlatacağı bir yer arıyor. Bazen güvendiklerin sana gıcıklık yapıyor. Bazen güvenmediklerin seni şaşırtıyor.

Bu olaydan sonra birşey öğrendim, o da blogla ilgilenmeseler bile en azından yazdıklarımı saygı gösterecek ve bana saygılı olan insanlara söylemem gerekirmiş bu blog işini... Ben dövmem hakkında yazı yazdığım için utanmıyorum ki o yazım da benim sadece dövmemi anlattığım aptalca bir yazı değildi. Ben insanların dövmeye karşı ne gibi tepkiler verdiklerini de işlemiştim orada. Okumadan karar vermek yanlış.

Küçük bir not. Geçen sene o arkadaşım kompozisyonlardan tam not alırdı. Ben hep onun aşağısındaydım. Şimdilerde ise beni geçemiyor. Burdan bir kez daha görüyoruz ki, yazmak insanı geliştiriyor. Bazıları çekemese de ben MB'ye yazdığım için mutluyum. Beni insandan sayan insanların yanında olduğum için mutluyum. Düşündüklerimi rahatça yazabildiğim için mutluyum...
Teşekkürler MB!