Blog yazarlarına kutsal bir teklif

Blog kategorisindeki bu ilk yazıma, ilgi çekeceğini umduğum bir teklifle başlıyorum:

Yardımlaşma içgüdüsü, insan olmanın özelliklerindendir. Maddi bakımdan durumu iyi olanlar, ihtiyaçları olan diğerlerinin yanında oluyorlar. Ülkemizde bu güzel ahlak, yüzyıllardır uygulamasını sürdürüyor.

Burada nakti yardım söz konusu değil. Birlikten kuvvet doğar felsefesinden hareketle, emeğimizle ekonomik bir güç oluşturacağız. Aslında bu teklifi Kurşunkalem'e yapacaktım, o da sayfasını kapatmış.

Yapılacak bir organizasyonla, herkes, en güzel öykülerinden, bir veya bir kaç tane organizasyona gönderecek. Bu öyküler, yine blog yazarları tarafından seçilecek mesela, 50-60 adet öykü, bir kitapta toplanacak, geliri, kısa ismi LÖSEV olan Lösemili çocuklar vakfına hediye edilecek. Bu işe sponsor gerek, bunun için Doğan medya'nın yardımları talep edilecek. Tabii kitabın tanıtımı da yine Doğan Medya'dan rica edilecek. Bu konuda sayın Sabiha Rana Hanımın aracılığına sanırım ihtiyaç duyulacak.

Bendeniz itina ile yazacağım üç adet öykü verebilirim mesela...

Bu fikri bir süredir tasarlıyordum. Ne zamanki, Adıyaman'da Öğretmen Fahrettin Çitil Bey'in 18.1.2010 tarihli, "Sabah ezanında ölüm çığlığı" isimli blogunu okudum. Orada, baba Yılmaz'ın genç yaşta vefatıyla yetim kalan dört çocuk ki bunlardan birisi, Fahrettin Beyin öğrencisi Cengiz.'in öyküsü yürekleri burkuyordu. Hatta, Fahrettin beye, annesinin velâyetiyle Cengiz'in adına vadesiz bir hesap açılıp, hesap numarasının blogta yayımlanmasını teklif eden bir mesaj çektim. Öğretmenimizin halen çalışıyor olması prosedür olarak, teklifimin uygulanmasına engel teşkil etmişti.

Yardımlaşmak çok güzel bir duygu. Ondan alınan hazzı hiç bir yerde bulamadım...Doyumsuz bir şey...

Gelin arkadaşlar, fikirlerinizle, yorumlarınızla, katkılarınızla, emeğinizle bu organizasyonu gerçekleştirellim. Yardımlaşmalarda, çorbada tuzumuz olsun. İnancımız gereği " ne yaparsan elin ile, o da gider senin ile..." Yani sevap gurubunda...

Daha neler yapabiliriz? Burada çok aktif arkadaşlarımızı fark ediyorum. Teke tek irtibat tabii ki mümkün değil. Böylece, başka sivil toplum gönüllülerine ve başka platformlara örnek teşkil ederiz. Ben bunu çok çok, can-ı gönülden arzu etmekteyim.

Görüşlerinize, yapıcı fikirlerinize ihtiyacım var.

Hepinizi saygıyla selamlıyorum değerli blog yazarları...

Gül Alkan.