Uzaktan gelen müzik “Hatırla Sevgili” şarkısıydı

Kardeşimin evinde balkonda oturmuş akşam yemeğimizi yerken uzaktan, Üçüncü Cadde tarafından bir akordeon sesi duyuldu. Hatırla Sevgili çalıyordu. Ses yaklaştı, yaklaştı, yeni sokak tabelasının yanından dönüp bizim sokağa doğru yöneldi. Genç bir adamın boynunda akordeon asılıydı, yanında bir elinde bebek, diğer elinde tef olan genç bir kadın çocuk arabasını sürüyordu.

Yavaş adımlarla, pencerelerden atılan paraları toplayarak ve müziğe hiç ara vermeden bizim kaldırıma kadar geldiler. Yemeğimizi hoş bir müzikle süslemişlerdi ve bir bahşişi haketmişlerdi. Apartmanın önündeki bahçeyi aşıp yola atamayacağımız için parayı bir gazete kağıdına sarıp attım, isabet ettiremedim. Gazete kağıdından ayrılan para bahçede az sonra kesilecek olan çalıların dalına takıldı. Bir elinde bebeğiyle bahçeye geldi daldan aldı ve teşekkür etti. Teşekkür ederken aksanından anladım yabancı olduklarını. Yirminin başlarında iki genç ve en çok 6 aylık bir bebek, sokaklardan müzik yaparak ekmeklerini kazanmaya çalışıyorlardı. Görünümlerinden Balkanlardan gelmiş olduklarını düşündüm.

Gündemi yakalamışlardı, Cuma akşamı ülkemizi hüzne boğan Hatırla Sevgili müziğini öğrenmişler, onu çalıyorlardı. O şarkıyla nasıl beni etkilemişlerse, sokağa bakan pencerelerde çok kişiyi etkilemişlerdi.

Ses uzaklaştı, aralarda başka melodiler duysak da yeni bir Hatırla Sevgili başlıyordu. Ses bittiğinde apartman görevlisi elinde bir testereyle geldi. Bahçede çalıların gölgesinde kaldığı için kurumaya yüz tutan Mavi Ladini kurtarmak için çalıların dallarını kesti, on dakika önce paranın takıldığı dal da kesilmişti. O dal on dakika önce kesilseydi veya müzisyenler on dakika sonra gelseydi başka bir öykü yazacaktım.

Ankara 4 Temmuz 2007