"Yaz!" dedi kalemim...
Blog dünyasında gördüğüm birkaç sıkıntıyı dile getirmem gerek!
MB, merkezinde yazma, okuma ve yorumlama olan bir özgürlük platformu. Bu eylemler vesilesiyle değişik konularda kendini geliştirme, haberdar olma, bilgi edinme, tanıma-tanışma, bilinçlenme, kendini ifade ederek rahatlama gibi birçok yararı var bloggerler için.
Ben bugün blog dünyasında yanlış okuma, anlama, algılama ve yorumlama üzerine tespitlerimi ve diğer düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istedim:
Bazı üyeler, bu platformu “benlik mücadelesi” ve kendini fark ettirme, o yüce farkını(!) herkese gösterme arenası sanmaktadırlar. Ben bunlara negatif seçici diyorum. Farklı bir şey söyleme zorlamasıyla bazen komiklik derecesinde saçmalamaktadırlar. Her yazıya olumsuz ve saldırgan eleştiri getirmekte üzerlerine yoktur.
Bazı üyeler, yazıların tamamını okuma zahmetine girmeden, yazının altındaki birkaç yorumun rüzgârıyla, asıl yazıdan bihaber; önyargısındaki, kendi kafasındaki konu veya ezber düşüncelerle yazıya balıklama atlamaktadır. Bunlara da gülüyorum. Bunlar öyle yorum yapmaktadır ki yazının içeriği ile yorum arasında siyah-beyaz kadar fark var. Aslında yorumlar da yorumlanabilir. Ancak tehlikeli olan, herhangi bir yorumu yorumlayıp yazıyı yorumladığını sanmaktır. Yani yorumcuyla blog yazarını aynı kefeye koyma yanlışlığı...
Bazı üyeler, popüler ve çok yorum alan bir yazıya, konuya tam hâkim olmadan “kendini gösterme” merakıyla, yazmak için yorum yazmaktadır. Ben bunlara “Kanber” diyorum.
Bazı üyeler vardır ki kavgasını ve kinini kusmaya gelmiştir buraya. Bunların kulakları duymaz ve gözleri baykuş gibi kapalıyken aydınlığa; papağan misali tekrar yapar. Ama bir türlü kinleri bitmez. Bunlar, ağır psikolojik vakalardır. Bunlarınki “Dediğim dedik, çaldığım düdük!”tür.
Bazı üyeler, reyting uğruna sahte gerilimler çıkarmak ve gündemde kalmak için sataşmacı, çokbilmiş edasıyla, saygı sınırlarını aşarak ortaya çıkan şamatadan nemalanma peşindedirler.
Bazı üyeler vardır ki, vagon gibidirler. Takılırlar bir lokomotifin peşine tüm ruhunu ona teslim ederler. Taraftar olarak ayakta kalmayı yeğlerler. Bunlar zayıf insanlardır. Kendi ayakları üzerinde durmayı, fikirlerini tek başına savunmayı beceremez ve onurlu bir duruş sergileyemez. Taraftar olduğu kalabalık içinde eriyerek yaşamayı yeğler. Dolayısıyla yorumları ezberdir. Anlar anlamaz; ama ezberini okur, konuşur.
Bazı üyeler, “blog habercileri” çok olduğu için yazıların tamamını okuma fırsatı bulamaz ve selam verme amacıyla dost bildiği arkadaşına destek amaçlı bir iki cümle yorum yazar. Bu en masum ve iyi niyetli davranışlardandır.
Bazı üyeler, bazı yazıların sadece bloggerin özel çevresi için yazıldığına bakmaksızın, yazıyı tam okumaksızın yargı çıkarmakta; adeta “ava giderken avlanmak”tadırlar. Özel ifadeleri umumi algılayıp ahkâm keserek oldukça komik duruma düşmektedirler.
Bazı üyeler ilk defa yazısını okuduğu kişinin profiline bakmadan yorum yazmakta ve yine çok komik durumlara düşmektedirler. Yazarın bayan veya erkek olması, eğitim durumu, hayat tecrübesi, ülkeyi veya dünyayı ne kadar tanıdığı, yayımlanmış eserlerinin olup olmadığı, sosyal statüsü, medeni durumu, kitap okuyucusu olup olmadığı, ihtisas alanı, mesleği, meşrebi, dini, mezhebi… vs bilinmesi yazının anlamını tamamlamaktadır. Bu bilgilerden habersiz yapılan yorumlar, yorumcuyu “zavallı” durumuna düşürebilir.
Bazı üyeler, ideolojik kamplaşmalara meyillidir. Sadece kendi gibi olanların yazılarını okur ve yorumlar. MB’nin çeşitliliğine ya saygısı yoktur ya tahammülü…
Bazı üyeler, siyasilerin en büyük rantları olan marjinal ifadeleri kendi hayatlarına uygulama zorunluluğu hissettikleri için taraftarı olduğu siyasiden daha çok marjinal olur. Bunlar angaje insanlardır. Kraldan çok kralcıdırlar. Bilmezler ki kamera karşısına birbirlerine en galiz ifadeleri kullanan, birbirine en uzak görünen siyasilerin, meclis kulislerinde sarmaş dolaş olup halkın arkasından güldüklerini…
Ve bazı üyeler vardır ki MB’de her dünyadan hem dost, hem tecrübe kazanmaktadırlar. Her insanın -sözde değil özde- ayrı bir dünya olduğunun farkındadırlar…
Ve şu bir gerçek ki HERKES KENDİ EĞİTİM, İÇİNDE BULUNDUĞU PSİKOLOJİ, YAŞAM TECRÜBESİ VE KÜLTÜRÜ KADAR KARŞI TARAFI ANLAR. Bu nedenle, yorumlarda kesin ifadeler yerine itidalli yaklaşımlar çok daha önemlidir. Bazı yazılar vardır ki çok katlıdır. Her okuyan, kendi seviyesine göre o yazının bir katını, birkaç katını veya tamamını anlar.
Saygılarımla…
