- Kategori
- Şiir
Bodrum’ da yalnızlık
Yalnızım!
Bodrum’ da yapa yalnız.
Bir ben varım, benden uzak,
Birde sen
Tenden uzak.
Sağımda, solumda gölgeler,
Geçiyor, gidiyorlar avare, avare.
Gidiyorlar günesin battığı yere.
Ama Bodrum ıssız,
Bodrum yalnız,
Bodrum sensiz.
İlkbahar, yine geldi,
Yine cemreler, cemileler
Düşüyorlar,
Bodruma birer birer.
Gelinciklerde bir hüzün,
Güller bir nazlı,
Laleler goncadan soldu,
Papatyadan taç yapamıyor,
Genç kızlar başlarına.
Dağlar yeşilini,
Deniz mavisini,
Gök göklüğünü
Gösteremiyor, sen olmadan.
Ne gündüzüm gündüz,
Ne gecem sensiz.
Artık Ay ışık vermiyor,
Yakamozlar, rüzgara itaatsız.
Ne yaparsın, yalnızlık işte!
Yatmalıyım güzelim,
Yatmalıyım.
Senden uzak,
Senden ırak
Sensizce,
Sessizce…
Delikanlı
14.03.2002