Bodrum, Halikarnas ve Karia Prensesi

Bodrum Yarımadası’na bir isim taktım bu yaz: Akdeniz Gelini. Bembeyaz evlerini başına duvak yapmış; denizinin mavisine, ormanının yeşili karışmış bir çift güzel gözle dünyaya bakan <ı>Akdeniz Gelini, Bodrum.

Hermes’in, Salmakis’in, Prenses Karia’nın, Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir’in, Sabahattin Eyüboğlu’nun, Zeki Müren’in sevgilisi, sevgilileri Bodrum.

Bodrum’un yerel insanı, benim, şu ana kadar hiçbir turistik bölgemizde görmediğim ölçüde turizm kültürünü içselleştirmiş. Yerli-yabancı fark etmeksizin her türlü turiste, inanılmaz bir nezaket ve ilgi göstermekteler. Kalacağımız oteli ararken ya da gezi amaçlı gittiğimiz bazı yerleri bulmaya çalışırken adres veyahut da bilgi
sorduğumuz tüm Bodrum’lular; beni şaşırtan derecede ilgili ve kibardılar.

Yarımada’nın kuzeyi, güneyine nazaran çok daha fazla hoşuma gitti. Bardakçı, Bitez, Gümbet, Ortakent, Bağla gibi koyların bulunduğu güney kesim daha az yeşil ve denizi daha serin. Kuzeydeki Torba, Gölköy, Türkbükü, Gündoğan bölgesi ise yemyeşil ormanları, ılık, temiz, dalgasız ve turkuvaz denizi ile çok daha tercih edilesi. Daha bir Akdenizli.

Bodrum Yarımadası’nın bu enfes koylarını, daha sonraki yazılarımda biraz daha ayrıntılı ele almaya çalışacağım.

Bodrum kenti, ilk yerleşim olarak M.Ö. 2.y.y.’da Karia’lılarca kurulmuş. Lydia, Pers, Roma, Bizans gibi devletlerin hakimiyetinde kalmış. 1400’lerde, tarihi ve muhteşem Bodrum Kalesi’ni inşa edenler, meşhur Rodos’lu St. Jean Şövalyeleri olmuş. Ama kale, Kanuni Sultan Süleyman’ın, 1522 yılındaki fetih girişimine direnememiş. Ve o tarihten bu yana da, 1919-1921 yıllarındaki İtalyan işgalini bir kenara koyarsak Türk egemenliğinde.

Bodrum için, Türkiye’nin en ünlü tatil beldesi dersek sanırım abartmış olmayız. Bodrum Kalesi ve ünlü Bodrum Sualtı Arkeolojik Müzesi mutlak görülmeli. Ancak pazartesi günleri kapalı haberiniz ola.

Dünyanın yedi harikasından biri olarak kabul edilen “Mozoleum”, “Bodrum Antik Tiyatrosu”, “Myndos Kapısı” ve “Zeki Müren Müzesi” diğer zenginlikleri kentin.

Bodrumda yapılabilecek, mümkünse yapılmadan Bodrum‘dan gelinmemesi gereken şeylerin başında; antik tiyatroda bir konsere gitmek, günlük tekne turuna ya da mavi tura çıkmak, İskele Meydanı’nın kalabalık gecelerine karışmak, Sakallı Köfteci’de köfte, balıkçılarda balık-ekmek yemek geliyor bence.

Bakın, Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir Kabaağaçlı ne diyor sevgilisi için:

“<ı>Yokuş başına geldiğinde

Bodrum’u göreceksin,

Sanma ki sen

Geldiğin gibi gideceksin.

Senden öncekiler de

Böyleydiler

Akıllarını hep Bodrum’da

Bırakıp gittiler.”

Ben de üstadın şiirinin altına, haddim olmayarak imzamı atıyor ve beyaz evlerine sımsıkı sarılan begonvillerinin ve mandilana bahçelerinin kokusunu içimde duyarak hala, iyi ki varsın Bodrum diyorum. İyi ki varız.

@Geçen sene bugün "Armudun Sapı, Üzümün Çöpü Diyenlerle; Deveyi Amuduyla Götürenler": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=52822

@Geçen sene bugün "Bak Şu Firavun'un Yaptıklarına !": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=52672

@İki sene önce bugün "Sangiovese Di Toscana": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=2342