Boş bir ihtimal

Bir ihtimal uğruna
Harcanan koca bir ömür
Baharda verilen o söz
Bir gün gelecek diyerek
Beklerken geçen yıllar
bahar geçip de
Hazan yaprakları dökülürken
Geriye baktığımda
Yalnız, boş bir oda
Hep aynı yerde aynı koltuk
Evin rengi solmuş
Duvarlar paramparça
Parçalanan yüreğim gibi
Ellerimde benekler
Kırışmış, buruşmuş bir yüz
Yardan geçtim artık
Bu yaşlı beden sadece ölümü bekler