Boşa giden çalışmalar

Hükümetimizin son olarak güney sınırımızdaki mayınları temizlettikten sonra 44 yıllığına kiraya verilmesi kanun tasarısını rafa kaldırmak zorunda kalmıştır. Dış politikada hükümetin attığı adımlar hernedense ulusal çıkarlarımıza aykırılık nedeni ile ya anayasa mahkemesinde veya muhalefetin başkısı ile meclisten geçmeden rafa kaldırılıyor. Geçen günlerde sayın cumhur başkanımız Ermenistana maç bahanesi ile bir dosluk eli uzattıı. Ancak Ermenistan bu ele karşılık vermemesine rağmen iyi niyet gösterilerine devam edildi. Hatta Ermenistanla bir protokolun da imzalandığı açıklandı. Dostumuz ve ayni milletten olduğumuz Azarbeycan konusunda geri adım atmayacağını israrla beyan eden Ermenistanla iç muhalfetin baskısı ile yapılan anlaşmalar askıda kaldı. Bunun gibi daha önceden de AB ile paraf edildiği söylenen ek protokolün de uygulanamadığı gözlendi. 1 Mart teskeresi olayını unutmamak gerekir. Hükümetimizin 1 mart teskeresi ile 85 bin ABD askerinin doğu ve güneydoğu anadolu topraklarını geçiçi bir süre için askeri amaçla kullanması için verilen yasa teklifi de meclisin sağ duyulu millet vekilleri tarafından engellenmiştir. Üstelikte bu millet vekillerinin önemli bir kısmı AKP millet vekilidir. Bu konuyu hala savunanlar var bunu da hayretle belirtmek gerekir.Hükümetimizin sadece dış politikada değil iç politikada da aynı şekilde çıkarmak istedği yasalardan mecliste büyük çoğunluğu olmasına rağmen geri adım attığı bir çok konu var. Bunların başında son yapılan ve üniversitelerde turbanı serbest bırakan anayasa değişikliği. hepimizin bildiği gibi anayasa mahkemesınden döndü.

Bütün bu olumsuzluklar Hükümetimizin çıkarmak istediği yasaların bazılarının ülkemizin gerçeklerine ve iç dinamiklerine uygun olmadığını ve her ne pahasına olursa olsun istenenin yapılamayacağına birer örnektir. Şimdi baktığımızda gözlenen üç adım ileri bir adım geri atılarak yapılmak isteneni anlamakta güçlük çektiğimiz zamanlar olmuyor değil. Örneğin son çıkarılmak istenen mayınların temizlenmesi ve ondan sonra da yabancı veya yerli bir şirkete kiralaması. Bu yeni bir şey. Özelleştirmede toprak satışı yok. Bir de toprakların kiraya verilmesi de bildiğim kadarı ile bu kadar geniş ve sınırda olan arazilerin kullanım haklarında problem olacağı yönündedir.

Şimdi düşündürücü olan Türkiyenin iç ve dış siyasetinin bu kadar tezatlı olmasının altında yatanın ne olduğudur. Eğer türkiyenin politikaları Türkiyeden yönetiliyorsa bu kadar zık zak çizmemesi gerekiyor. Hükümetin ben yaptım oldu mantığı ile olaylara yaklaşması sonra da şiddetli muhalefetle karşılaşması ile geri adım atmak zorunda kalması hem siyaseten hükümeti zayıflatmakta hem de halkın gözünde İtibarını düşürmektedir. İster istemez aklımıza hükümet özel bir amaç için mi bu yasaları çıkarıyor sorusu geliyor. İşte bu noktada muhalefette kendisine daha geniş bir eleştiri alanı buluyor. Hükümetin yapması gereken bu tür yasaların çıkarılmasında olabildiğince uzlaşmacı ve muhalefetin görüşlerini aldıktan sonra son şeklini vermesi. Yoksa böyle damdan düşer gibi gerekçesi bir türlü anlatılamayacak şekilde yasalar sıkıntı yaratmaya devam edecektir.