Boşanmak out, beraber yaşamak in!

Bir arkadaşımla evliliklerden konuşurken “hiç olmadı boşanacaksın ne yazık ki” diyorum ve tepkiyi alıyorum. “Allah korusun ya boşanmak hoş bir şey mi? Cık, cık, cık” cümleleriyle çıkışıyor bana. Pardon ama boşanmamak için evlenmeden beraber yaşamak çok mu hoş? Soruyorum size değerleri bu kadar mı yitirdik? Beraber yaşayıp, aynı evi paylaşıp bir imza atmak zorunuza gidiyorsa, karşınızdakini bir ömür görme niyetiniz yok demektir. O zaman kimi kandırıyoruz? Kendimizi mi, yanımızdakini mi?

Hiç dürüstçe gelmiyor bana. Prosedürden kaçıldığı için mi çiftler artık uzun yılları beraber nikahsızca geçiriyor? Aklımda o kadar çok soru var ki… Hayatınızın kalanını paylaşmak istemediğiniz insanın şuan yanınızda ne işi var? Sevgi bu kadar mı ucuz artık? Yaşadığınız ilişki değil düpe düz çelişki. Bir yola çıkıp sonu talihsizlikle sonuçlanmış ilişkilerin bireylerine farklı bakıyorsunuz da, beraber yaşayıp bir – iki sene sonra topla valizleri ayrılalım tarzında yaşayanlar neden normal karşılanıyor? Onlar modern çağın ilişkilerini yaşayan bireyler çünkü. Evlenip boşanmak out, beraber yaşayıp ayrılmak in.

Allah korusun diye baktığınız olayı siz zaten her dakika yaşıyorsunuz neden tuhaf geliyor ki. Biriyle aynı evi paylaşıp ayrıl, bir süre sonra aşık ol yaşamaya başla olmadı mı? Topla valizleri bununla da bitti! Bu yaşayışı Allah korumuyor da, heveslerle, güzel bir ömür tüketmeyi, huzuru, sevgiyi, maneviyatı paylaşmayı hedef alarak evlenip, ayrılık noktasına gidenleri Allah korusun. Tabii ki korusun, boşanmak kolay bir şey değildir. Ancak her gün evlenip boşanan ilişki sahipleri bu konuda çokta keskin tepkiler vermesin bence. Herkes kendi yaşadığı değere sahip çıkar. İnsanlar kendi seçtiği hayatı yaşar.Kimsenin ki kimseyi ilgilendirmez. Ben senin fikrini yanlış buluyorum ama yüzüne vuruyor muyum?

Boşanmış dul bayanlara ya da beylere bakış açınızı biraz değişin. Hele ki bahsettiğim tarzda bir ilişki içerisindeyseniz, bunu yargılayacak en son kişi sizsiniz.