Boşluk // Dünya ve İnsan // Önder Karaçay

Gemi yüzdüğü denizi denetleyemez,

Deniz gemiye nasıl davranırsa,

Geminin mukavemeti çıkar ortaya.

Her şey olacağına varır diyerek,

Hayatta geçici olduğumuzu bilsek bile,

Koy veremeyiz kendimizi.

Mistik düşüncelerde yüzen beyinler,

O muhteşem duyguyla hayatta,

Karşılaşmayınca alabora olurlar.

Hayatın ateş, hava, rüzgar ve sudan sonra,

Şekillenmesini sağlayan beşinci öğe;

Boşluktur…

Boşluk ille de dolar,

Boşluğu neyin doldurduğu bize bağlıdır.

İnsan yeter ki egosuna yenik düşüp,

Boşalan kısmı kendi şişen benliğiyle,

Doldurmaya kalkarsa, işte o zaman,

Hayat ters teper…

İnanmak aşk gibidir,

İspat gerekliliği duymaz,

Yalnız tehlikelidir.

İnanan insan eğer neye inandığını bilmiyorsa!

Hızlı ve meşgul yaşamların kurbanı oldu,

Ruhu ölmek zorunda kalan insan,

Teknoloji, tüketim ve tembelliğe yenildi.

Dünya kocaman ve evrenin en büyük,

Canlı fabrikasıydı, tencere kaynayacak,

Ve bütün canlılar aç kalamadan yaşayacaktı..

Birileri evrenin düzeninin kendileri olduğunu,

Söylemeye ve diğer her canlıya kendi niyetini,

Dayatmaya kalktığı günden bugüne,

Kazan kaynıyor, kepçe bir tarafa boşaltıyor,

Ve canlılar varken doymuyordu.

İnsanlık aşkı ve ahengi bozduğu için,

Bu boşluğu kızgın kırgınlık ve düşmanlıklar doldurdu,

Ve insan bu kaynayan kazana bizzat karın topluğuna,

Malzeme oldu…

Boşluk neyle dolması gerekiyordu,

Neyle doldu?

Önder Karaçay

Mobbing Bank Türk Fırtınası olay ve sır kitabın yazarı.

Okunması için değil dokunması için yazıyorum. Önder Karaçay ..