Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

04 Nisan '09

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Boşuna mıydı?

Boşuna mıydı?
 

Dün gece eşimle birlikte, İzmir'in eğlence merkezi olan kordonboyuna gittik. Canımız şöyle güzel eğlenebileceğimiz, memleket havalarının çalınıp söylendiği bir mekan çekti. Daha önce de gittiğimiz ve çok güzel vakit geçirdiğimiz, türkü doatlarıyla dolu olan mekanı seçtik. İçeriye girdiğimizdeki atmosferi önce algılayamadık. Sahnedeki grup farklıydı. Biz yerimize oturup siparişlerimizi verene kadar sahnedeki solist değişti. Çok büyük tezahüratlarla yerini alan erkek solist anlamadığımız bir dilde şarkılar söylemeye başladı. Biz hala durumun farkında değiliz eşime 'bu geceki müşteriler biraz farklı, etrafına baksana çok değişik tipler var' dedim. Eşim de 'herkesin eğlenmeye hakkı var' dedi. Solist şarkılarına devam etti bildiği dilden. Mekanın atmosferi tamamen değişti. Arka masalarda oturanlar, el kol hareketleri yaparak önlere doğru gelip ayakta tezahüretlarına devam ettiler. Bizim karanlıkta farkedemediğimiz yüzler ortaya çıktı. Hiç bir eğlence mekanında görmeye alışık olmadığımız, başlarında renkli ve parlak örtüleriyle uzun etekli kadınlar bile oradaydı. İlk etapta farkına vardığım masalardaki şık hanımlar, beyler de aynı şekilde sahneye karşılık veriyorlardı. Ben gerçek anlamda önce panikledim. Eşimin yüzüne baktım o sinirden kıpkırmızı olmuştu. Sahnedeki solist oturduğu sandalyeden sürekli zıplayarak şarkılarına devam ederken, kendinden geçiyordu. Biz olayın şokunu atıp hesabımızı isteyip kalktık. Bize servis yapan garson çocuk 'ben sizi uyaracaktım ama.....'' onun bir suçu yok tabii ki ekmek parası.

Burası İzmir, burası Türkiye'nin en modern illerinden biri. Dışarıya çıktığımızda herşey aynıydı. Hayat bildiğimiz gibi devam ediyordu ya da öyle görünüyordu. Bugün biz ve bizim gibiler çoğunluktayız da yarın o mekanda ki topluluğun çoğalıpta ideolojilerine eriştiklerini düşünmek bile istemiyorum. Onların ki bir eğlence değildi. Onlar sahip oldukları ve olacakları hakları kutluyorlardı. Etrafımdaki o ayakta el kol hareketleri yapanların gözlerinde ben o umudu gördüm. Ve korktum. Gelecekten, çocuklarımızın yarınlarından korktum. Etrafımızda ve içimizde, bu kadar yakınımızda oldukları gerçeği beni çok rahatsız etti. Dökülen bunca mehmetçik kanı boşunamıydı. Gencecik vatan evlatları ve onları eğitmek için gönderilen bunca eğitmen ve öğretmen boşuna mı öldü. Madem ki istedikleri olacaktı. Bunca ana bağrına taş boşuna mı bastı. Sözün bittiği yer galiba. Bu saatten sonra ne desek boş gibi... Ne çare???

 
Toplam blog
: 11
: 629
Kayıt tarihi
: 09.02.09
 
 

1960 Erzurum doğumluyum. Yaklaşık 46 yıldır İzmir' in ömre bedel ilçesi Karşıyaka -Bostanlı' da yaşı..