Boşunaymış onca şey

Boşunaymış onca şey, düşünmekten kaçtığım aklımın içerisine soktuğun sevgiden yoksun şeylermiş beni içten içe körelten. Aşkmış, sevgiymiş bunlarla yaşamakmış ve boşunaymış. Yürüdüm yollarında belki istedim diye kaç defa haykırdım kurtar olmuyor işte bitiyor tükeniyor diye ama işte kurtulmadı belki istemedim diye. Yolunda diz çöktüm hiç utanmadan yalvardım işte kopuyorum diye ama olmadı oldurmadım boşunaymış onca şey. Telefonun başında bir sesli bir sessiz geçiyordu onca saatler günler mevsimler. Değişen sadece içimde büyüyen sana büyüttüğüm bittiler. Sen ne sandın, bilmiyorum ama istemedim belki. Düşünme dur şimdi istemedin ama her şeyde direttin. Öyle değil işte boşunaymış diyorum ya yalvarmam yakarmam istememişim be seni bunu anladım şimdi. Bir toz bulutuydun estin geçtin. İçimde kalan şimdi sadece tozlar onlarda uçuyor işte bakma sen sözlerime diriyim dinçim. Gelip geçiyor işte gözyaşları gibi akıyor aktığı yerde iz bırakmıyor lafta kalıyor sadece izler bende aktım geçtim işte. Boşunaymış diyorum ya onca şey. Dur ne olur yapma diyemiyorum belki demek istiyorum belki de hiç içimden gelmiyor geçiyor be günler geçiyor işte. Zamanım yok belki bel ki de dayanacak gücüm. Ama diyorum ya dile kolay günler yıllar aylar mevsimler geçti benden geçtin senden geçtim ben boşunaymış demek onca şey. Dileğim diyeceğim hiç bir şey yok biliyor musun çabuk tükettik de diyemiyorum kocaman zamanların içerisinde kaldık. Hayallerimiz yoktu hiç büyütmedik, ben hiç hayal kuramadım. Anlık yaşadım anlık sevdim. Ne bir günün ardı ne bir günün sonrası nede günün sonu o an sevdim o an çıkardım seni. Yüreğim dedim ağrıyor dedim dinle dedim ama ağrıyan duygularımdı. Yüreğim o an için acıyordu sonra görmek bile istemiyordum. Sen boş, dünyan boş yaptıklarımız boş onca şey diyorum ya boşunaymış.