Boyalı dayak

Eveeeeeet..........
Dün 1 Mayıstı.......
Öyle güzel boyandık, öyle güzel gazlandık ve öyle güzel joplandık ki(!)

Bir daha İstanbula gitmemeye karar verdik.
Yukarıda anlattıklarım neden mi oldu?
Emeğin hakkını savunmak ve yılda bir kez olsun emekçilerin kutladıkları bir bayramda yer almak istediğimiz içindi.
Panzerlerin üzerimize boya sıkarken, Polislerin ellerindeki biber gazını ve diğer göz yaşartıcı bombaları üzerimize atarken ve joplarını vurarken, İstanbulun 1919 yılındaki İngilizlerce işgali geldi aklıma. Acaba dedim, İngiliz askerleri İstanbul halkına bu şekilde saldırmış mıydı? Diye düşündüm.

Nihayetinde biz İngiliz de değildik. Her hangi bir yeri de işgal etmemiştik. Ve bizler "Ayak Takımı" idik. Hiç bir yeri idare etmeye de kalkmamıştık ki. Kıyamet kopsun(!)

Kıyameti, Başbakan, Adalet Bakanı, İçişleri Bakanı, İstanbul Valisi, İstanbul Emniyet Müdürü ve İstanbul Polisi kopardı.

Eğer bu hareketlerin nedenini bir bilen varsa, lütfen yazsın!

Gazların etkisinden kurtulup, üzerimizdeki boyalardan biraz arındıktan sonra, bizimle aynı kaderi paylaşan Gazete ve Televizyoncuların çektikleri görüntüleri izleme imkanım oldu.

Neydi o Polislerin öfkesi. Yerde yatan ve gazdan etkilendiği her halinden belli olan gencecik bir kızımıza, uçarak suratına tekme atan, polisi, daha sonra elindeki jopu yine yerde yatan bir bayana keyif için vuran bir sivil polisi, Disk Genel Merkezinin kapısındaki emekçilere, yapılan çirkin saldırıyı, bir polisin çevreye bakınan bir turist aileye saldırısını, bu saldırıları izleyen turist bir bayanın korkusunu izledik.

Netice de Polisler büyük bir kararlılıkla Taksim Meydanını Savundu(!)
Emekçilere karşı büyük bir zafer kazandı(!)
Memlekete hayırlı olsun(!)