Boynum kıldan ince kendime...

Bazen gökyüzüne ait olmak istiyorum....

Özgür bir kuş mesela... Diyar diyar gezsem diyorum kimseye bağlı kalmadan, yorulmadan, durmadan

Bazen toprağa ait olmak istiyorum.....

Bir tohum mesela, hani düştüm mü oraya, bir kaç damla suyla, ne güzelde yeşerim bahar gelince, çiçeklerle taçlanırım belki de....

Bazen suya ait olmak istiyorum....

Bir balık mesela, uzak okyanuslara kıvrılarak huzur içinde yol almak.

Bazen her şeyden vazgeçiyorum ya işte o anlarda gökyüzü, su, toprak kaçışım oluveriyor, dalıyorum hayallere....

Aslında ben tamamen ben olmak istiyorum.....

Öyle toplum dedi, annem babam dedi diye birşeyler yapmak değil, içimden geleni yapmak istiyorum....

Öyle koyun gibi başkaları öyle söylüyor diye onay vermek değil kendi düşüncemi, kendi sözümü ben söylemek istiyorum....

Töreler şöyle demiş, bak şu komşunun kızı şöyleymiş ben niye farklıymışım, neden dilim sivriymiş, susup oturamaz mıymışım, hayaller kurmayacak, onların gerçeklerine boyun eğecekmişim......

Mişim mişim pekiiii ben kim mişim?

Kim karar veriyor bizim kim olduğumuza, nereye ait olacağımıza,

Allah bizede akıl, irade vermemiş mi?

Biz IQ fakiri miyiz acaba?

Alzheimer olduk, her şeyi unuttuk da ondan mı oldu acaba?

Ben kendi bedenime ait olup kendi içimden geçeni söyledim diye ölüme mahkum edileceksem Sokrates gibi...

Boynum kıldan ince kendime...

İçimdekilere...

İçerim baldıran zehrimi...