Bu blogta savaşları ben başlatırım, ben bitiririm

Bu blogta savaşları ben başlatırım!; ben bitiririm!  

Evet güzel okuyucum. Aynen öyle dedim. Yanlış okumadın başlığı; şaşırma! Bu blogta savaşları ben başlatırım!; ben bitiririm dedim.Yukarıda yazdığım, bir Kurtlar Vadisi klasiğiyle!  

Milliyet Bloğun gündemini değiştirdiğim, yeni bir gündem yaratıp, bloğun hararetini fazlasıyla yükselttiğim "Takma adla yazmak " ya da, bazı eski özentililerin bayıldığı arapça haliyle yazarsam eğer, " müstear isimle yazmak " konulu tartışmayı bu gün bu blogla bitiriyorum.  

Takma adla yazmak konusunu yeterince tartıştınız. Ortalık yangın yerine döndü! Dileyen, dilediği sözü söyledi. Artık yeter! Sıkıldım! Ben size bloğun gündemini belirleyecek yeni bir tartışma konusu verinceye kadar, hemen, derhal bu konuyu kapatın! Tartışmayı kesin lütfen!  

Haaa! Aranızda başka konuları tartışabilirsiniz! Buna izin veriyorum şimdilik! Ben gerekli gördüğümde topa girerim! Siz hiç merak etmeyin!  

Takma adla yazmak konusuna gelince; bu bloğa geldiğim günden beri, gözlemlediğim bir durum vardı. Birileri takma adının arkasına saklanıp, ha bire köyün delisi gibi, önüne gelene saldırıyor, canının istediği gibi yazıyor, hakaret ediyor, sonra da olanları keyifle, zevk içinde izliyordu; kendi sinsi köşesinden...  

Uyuz oldum bu duruma. Gıcık oldum yapılana. Fincancı katırlarını ürküteyim dedim. Rahatları kaçsın istedim. Başarılı da oldum amacıma ulaşmak konusunda. Sen de gördün işte!  

Çünkü fazlasıyla rahatsız olup, gocum gocum gocundular. İçlerini kurtlar kemirdi. Bazıları daha fazla dayanamayıp, hınçlarını, hırslarını açık etti. Onlar için kurmuş olduğum tuzağa da düşmüş oldular. Maskeleri düştü. Takke düştü; kel gözüktü!  

Yoksa en ünlü edebiyatçıların, en iyi şair ve yazarların, zaman zaman  

- Devrin yönetimine muhalefet ettikleri için, başına gelebileceklerden çekindikleri ve inanılmaz baskı altında kaldıkları için  

- Edebiyata sevdalı, yazmaya yeni başlayan genç yeteneklerin, başarısız olmaktan korktukları için ya da, kendine yeteri kadar güvenene kadar  

- Bazı iyi yazar ve edebiyatçıların da bazen meraktan, bazen heyecen aramak için, bazen de gizemli olmak adına  

- Arasıra da yazarın tamamen kendi isteğiyle, kendi tercihiyle zek almak için, keyif olsun diye takma adla yazdıklarını bilemeyecek kadar cahil olabilir miyim sence güzel okuyucum? Bence değilim çünkü!  

İstedim ki, herkes eteğindeki taşları döksün. Yıllardır yazılıp, tartışılan bir konuda bile olsa, en azından, bloğumuzda saflar belirginleşsin. Hiç değilse bu konuda herkes korkmadan, çekinmeden rengini belli etsin istedim. Fena mı oldu? Tartışıp durduk konuyu kendi aramızda; bazıları yine kantarın topuzunu kaçırsa da...  

Bakın işte! Fena mı oldu? Açtığım yoldan ilerleyen birçok arkadaşım, konu hakkında kendi bloglarını yazıp, konuya olan yaklaşımlarını, bazen de bana olan tavırlarını dile getirdiler. Yer yer şahit olduğum dedikoduvari mesaj ve yorumlarla aralarında beni çekiştirip durdular! Keyif aldım. Memnun oldum doğrusu. Çünkü en keyif aldığım atasözlerimizden bir de şudur: " Padişah da olsan; arkandan konuşurlar! E, ben de padişah olmadığıma göre! Blogta bazen yüzüme, bazen de arkamdan konuşmalarından daha doğal ne olabilir ki; güzel okuyucum?!!  

Çekin anacım!; çekiştirin beni! Siz çektikçe, çekiştirdikçe beni, ben, keyfimden, daha da uzatırım kendimi! Size de çok yakında tartışacağınız yeni bir konu veririm! Hadi bana eyvallah! Kalın sağlıcakla efenim!