Bu böyle, bilmelisin

Kendinden ne kadar ödün verirsen o kadar çıkarsın kendinden. Seni kuşatan her neyse aleni ortadadır gerçekler ve senin gerçeklerin en içinde. O kadar gitmişsindir kendinden. 

Hayata ya dışından dalarsın ya içinden çıkamazsın 

Aşka ya olanca diri başlarsın ya da fiyaskodur sonu. 

Kendinden katacakların senden eksilmemeli. Aşkı ayakta tutmak için tasalanırken kendin düşmemelisin. Severken had hudut düşünmemelisin ki olabildiğine başıboş olsun aşk. 

Kendine sakladığın her sevgi sana fazla gelecektir elbet. Dağıtmalısın, paylaştırmalısın. 

Kim ne der derdine düşmedikçe kendin olursun günden güne. 

Önüne bakmalısın. 

Sağdan gelen sola da gidecektir. 

Düz durmalısın. 

İnsanoğlu bu haydan gelen hep huya gidecektir. 

Aldırmamalısın. 

Hakikatli insanlar olmalı etrafında, gözünü rahatça kapatabilmelisin. Basmakalıp yaşantına senden başkası fırça sürmez. Sen en ortasına kırmızıyı değdirebilmelisin. Kazara siyahlar da girecek yaşamına. Onları da kabullenmelisin. 

Bariz bir renk seçersen gölge olur siyah. Geçmişini görgülü yaşamalısın ki; siyahlar gelişigüzel serilsin. 

Her şeyiyle kabullenmelisin güzel gözlünü. Sudan sebeplerden fire vermemelisin. 

Ve savruk bir sille bile kırıp dökmemeli sizi. 

Ne için burada olduğunu bilmelisin. 

Kelebek; kelebek mertebesine eriştiğinde, bundan üç gün önceydi. 

Yarına kalmadan öleceğini de düşünmelisin. 

Emrine amade kimse olmamalı, sürünün başı sen değilsin. 

Ne olursa olsun bilmelisin. 

Ne beklerse onu verir hayat, ya eksik ya hıncahınç. 

Aşkı yaşamadan göçmemelisin 

Töre bu ve o bahtsız bedevi sen değilsin. 

Her insan görmediği bir şeye(!) sığınabilmeli, ağlarken utanmadan hıçkırabilmeli er ya da geç buna ihtiyacı olduğunu farkedebilmeli. 

Sen de insansın neticede; 

Hakikatli insanlar edindikçe çoğalmalısın 

Sen öyle önüne bakmalısın ki 

Geride ya da yarıda bıraktığın hiçbir şey olmamalı.