Bu değişim mi acaba?

Raporu yazanlar acemileşti… 

Giderek suyu çıkmaya başladı belgeleri açıklayan şahıs veya şahısların. 

Artık bu belgelerin doğruluğundan emin olmak zor ama askerimizin ince ayarlar yaptığı ve bunun demokrasi ile bağdaşmadığı da bir gerçek. 

Bütün olanlara şuursuz girişimler olarak bakanlar var… 

Hepsi birden şuursuz hareketler olarak adlandırılabilir mi? 

O zaman her şey olabilire geldik çok şükür… 

Tam da bu durumu özleyenlerin olduğunu biliyorum. 

Yargıdan, askerden, siyasetçiden tedirgin olduk ya… 

Herkes elinde aynı kanunla, aynı yasalarla, anayasayla bir birinin tam tersini söyleyebiliyor ya! 

Tam özlenen durum budur birileri için. 

Çakallara, leş kargalarına gün doğmuş ya!... 

Bütün kurumlar atfedilen görevi yapamaz hale geldi ya! 

Koskoca iktidarın muktediriyetinden söz edilmedi mi? Tartışılmadı mı? 

Bunun çok kötü bir durum olduğunu söylemeye gerek var mı?. 

Genel tablo çok karanlık… 

Öyle gösterilmeye çalışılıyor ya! Bir bakıma da öyle!... 

Bu değişim mi acaba? 

Rejime karşı yandaşlık faaliyeti ile askerin yanına yaklaşanlar yok mu? 

İktidarla ilgili sıkıştıran bir durum yok. Araştıran bir durum yok. 

Medya iktidarın üzerine gidemiyor ve bu nedenle değişim diyemiyorum ben. 

En azından yaşadığım çevre için bu böyle!.... 

Hemen en ağır ve bir yerleri teşvik eden “ne duruyorsunuz artık” demeyelim ama bu işin artık zirvesindeyiz daha ötesi yok” dedirten çok can alıcı bir yorum düştü piyasaya!... 

Ünlü tarihçi “Osmanlı azınlıkların üzerindeydi. Aynı şeyi biz yapalım olamaz. Türkiye Cumhuriyeti milli bir devlet” dedi ve ilave etti Milliyet gazetesinde: 

“Osmanlı İmparatorluğu kendi etnik azınlıklarını aynı seviyede tutardı, bir mozaik gibi, onların üzerinde bir hâkimiyet şemsiyesiydi. Fakat yeni devletimiz Türk devleti olarak doğdu. Belli bir etnik grubun devleti olarak kuruldu. Tamamen bir antitez olarak geldi. Milli devlet, milli birliği kurmak için milli tarih üzerine yoğunlaştı. Şimdi soru şu: Sayıları milyonları bulan azınlıklar var. Bunlar kendi milli bilincini oluşturdu. ‘Türk milletinin bir parçası değiliz’ hissiyatları doğdu. Onlara kimlik verdi. Türkiye Cumhuriyeti, bu realite karşısındadır bugün. Bugün bir bunalım içindeyiz. Cumhuriyet, Atatürk zamanında Türk devleti ve Türkiye olarak kuruldu.” 

Bunalım var diyor aynı zat ve söyle devam ediyor “asgari bir işbirliğinin gerektiğini, muhalefetin halkın oylarını kazanmak için yaptığı katı muhalefeti doğru bulmadığını” söyleyen İnalcık, “İşbirliği yapmak lazım, hakaretle olmaz. Türkiye’nin çok tehlikeli bir geçitten geçtiğini anlaması lazım devlet adamlarının. Avrupa, Amerika gözlerini dört açmış bekliyor. Biz farkında değiliz. Büyük bir bunalım içindeyiz. Devlet sistemimiz bugün temelinden sarsılıyor. Nereye gideceğimiz belli değil.” 

Osmanlı gibi olmaz 

İnalcık, “Tarihe bakıp, bu bunalımın nereye varacağını söyleyebilir misiniz?” sorusunu ise şöyle yanıtladı: “Ben tarihçiyim, kâhin değilim. Türkiye Cumhuriyeti temelinden sarsılıyor. Üçüncü nesil büyük problemlerle karşı karşıya ama bu tabii bir gelişmedir. Bunu nasıl halledeceğiz bilmiyoruz. Biz Osmanlı değiliz. Osmanlı azınlıkların üzerindeydi. Aynı şeyi biz yapalım olamaz. Milli bir devletiz. O bir imparatorluktu. Sultanın hâkimiyetini kim tanırsa, tebası oluyordu. Bu bunalım çok kötü neticeler verebilir.” 

Gördünüz mü değerlendirmeyi şimdi? 

Nereye gittiğimiz belli değil… 

Vay anasını…napcaz peki? 

PKK nın bütün isteklerini değişim uğruna kabul mu edeceğiz demek istiyor, bunu mu tehlikeli buluyor, yoksa Türk Devletinin İlk kuruluş felsefesini mi sorguluyor, onu tartışmaya mı açıyor? 

Koskoca tarihçi bu kadar derinden soruları sorup “ bu bunalım çok kötü neticeler verebilir” diyor. 

Ben şaştım dostlarım. 

Bizi şaşırtanlara “Allah razı olsun” diyemeyeceğim adını sanını iyi bilemediğim değişim adına. 

Olmaz olsun böyle değişim. 

Bir yerinden bu işlerin milletin öz kavgası olmadığını söylüyor bana bir ses ta derinden, içimden!... 

Olan yine bize olacak galiba… 

Sevgi ve saygılarımla….