Bu Devirde Cesaret: Dürüstlük

Eskiden cesaret gerekiyormuş gerçekten ama şimdi devir değişti.

Eskiden olduğu gibi savaşlar yok, bizi koruyan devlet var, ne için cesur olacaksın ki?

Hakkını arama, haksızlıklara karşı koyma, hayat mücadelesi…

Dava açarsın, kazanır ya da kaybedersin, böyle bir hakkımız var zaten, bu cesaret değil ki…

Haksızlıklara karşı koyma… Kutsanıyor ama işe yaradığını hiç sanmıyorum çünkü haksızlık yapanlar daima bizden daha güçlü.

Niçin gerekli ki cesaret, kavga mı edeceksin?

Bilim teknik, insanlık ön plana çıktıkça cesarete ihtiyaç azalır. İleri ve medeni toplumlarda cesaret heyecanlı film izlemek için.

Cesaretli değilim diye sakın üzülmeyin, insanlığınız gelişmiş demektir, karanlık çağlarda insanlar sadece cesaretle yaşarlardı. Artık bu çağda da cesarete ihtiyacımız varsa demek ki hala o karanlık çağlardan kurtulamamışız.

Bir insan dürüst ise cesurdur diyeceğiz çünkü dürüst yaşamak da cesaret ister.

“Hayat mücadelesi” mantıksız bir kavram… Birileri hayatı ve dünyayı mücadele etmemiz gereken bir şey/bir yer haline getirmiş. Neyine mücadele edeceksin, yaşamak mücadele değil ki. Ama işte dediğimiz gibi lokmanı elinden alıyorlarsa mücadele oluyor.

En büyük sorun düzen…

Bireyler ne yapabilir ki, bana ne hem, başımda devlet var…

Cesur olmamı gerektirecek hiçbir şeyi kabul etmiyorum! Cesur olmanın bedeli var, cesur olalım ölelim sürünelim öyle mi? Sen de halk mısın nesin, bilmeden kutsayıp durma! Ne yapacaksın cesuru, Köroğlu muyum ben! Sinir oluyorum ya!

Sokaklarda korkarak geziyorsak suç devletin! Belime silah mı kuşanayım, ben vatandaşım! Yapamıyorlarsa bıraksın ben yaparım. Bu ülkede bir kişi bile cesur olma ihtiyacı duymayacak, mecburen ileri atılıp ölmeyecek yaralanmayacak. Kimsenin korkmasına gerek yok. Ortada devlet olmayınca işte böyle cesaret, mücadele…

Cesareti savunmak aklı reddetmektir. Devleti yönetemeyenlere cesaret vermektir “Biz kanunları uygulayamıyoruz ama halkımız gereğini yapar”

Cesaret ilkel bir cahillik duygusu… Ne yapacaksın cesaretle, öleceksin!