Bu gidiş nereye?

Toplumsal yaşama uyum göstermekte zorlanır oldum son yıllarda. İnsanlar, özellikle de gençler mi tuhaflaştı, yoksa bende mi bir gariplik var? İnanın anlamakta zorlanıyorum.

Toplumsal mutasyona mı uğradık? Evrim mi geçiriyoruz? Yoksa yaşam şeklimizde devrim mi yaptık?

Uçları yaşayanların sayısı o kadar çoğaldı ki! Şaşırmamak elde değil. Bir tarafta çember sakallı, yeşil takkeli, acayip şalvarlı tipler.

Diğer yandan gömleğinin yakası açık, kravatı göbeğinin üstünde, fanilası da dahil her şeyi pantolonun dışında öğrenciden başka her şeye benzetebileceğiniz gençten insanlar. Ellerinde sadece kenarları yıpranmış ve yırtılmış bir defter, birçoğunun ağzında sigara. Birbirlerine hitap şekilleri bir garip!

“N'aber ya?” “İyidir valla, senden n'aber.” Güya hatır soruyorlar. Yine erkeklerin ve de kızların ağzında argo sözcükler: “Aga be!” “Kanka” “Pişti olduk” v.s.

Saygısızca oturanlar, bolca küfürlü sohbetler, karamsarlığın tiryakilik haline geldiği arabesk söyleşiler.

Sokakta burnunu karıştıran, pantolonunun önünü kaşıyan, çekirdek kabuklarını yerlere atan bir sürü insan.

Samimiyetle seviyesizliği birbirine karıştırmalar. Karşısındakini ezebildiği ölçüde kendini güçlü zannedenler. Kaba davranışlar ve özellikle de kaba konuşmayı dikkat çekme aracı olarak kullananlar.

Gençlerimiz kız-erkek arkadaşlığı konusunda yeterince donanımlı değiller. Karşı cins arkadaşlığını sadece cinsellik üzerine odaklamışlar. Parklarda, tenha sokaklarda gayri ahlaki davranışlar. Yatak odalarının mahremiyetini ayağa düşürmek. İnsan sevdiğine zarar verir mi?

Biyologlar insan denen yaratığı hayvanlar aleminin memeliler sınıfından kabul eder. Sosyal bilimciler de insan için bir türlü düşünen hayvan da derler. İşte bu tanımlara şunu eklemek gerekir. İnsan düşünen ve haya, ar duygusu olan bir yaratıktır diyebiliriz.

Köpekler çok rahatça sokak ortasında başkalarının yanında tuvalet ihtiyaçlarını giderebilir. Hatta cinsel duygularını da tatmin edebilirler.

İnsan öyle mi? Köpekler gibi davrananlara insan denilebilir mi?

Devlet adamları, devlet memurları, gazeteciler, öğrenciler, gençler gelin hep beraber kabalaşmaya geçit vermeyelim. Kabalaşanları dışlayalım. Hatalarımızı, kızgınlıklarımızı ya da hoşnutluklarımızı birbirimize Türkçe'yi en güzel haliyle kullanarak aktaralım. Böyle davranalım ki yaşam daha güzel olsun.

Öyle değil mi?

(Not: Bu yazım tüm gençler için değildir. Düzgün olan gençlerimizi tenzih ederim.)