Bu Güne Not: "Silkin ve Düştüğün, İçinde Debelendiğin O Dipsiz Kuyudan Çık Artık!"

Yolunda gitmeyen bir şeyler, çok şeyler var hayatında; biliyorsun, bilmiyorsun, farkındasın, değilsin, bu durumdan çıkmak istiyorsun belki ama nedense silkinemiyorsun bir türlü, aman kaderim bu işte diyerek kendini avutuyorsun. Ben sana bildiğin, bilmen gereken şeyi hatırlatayım; kader doğduğun ve öldüğün tarihi yazar; yaşadığın andaki kader ise seninle şekillenir, akar.

Neden silkinemiyorsun; işine yaramayan yarattığın ve yapıştığın o konfor alanından, ataletinden, tembelliğinden, değişim korkundan, her ne bahane buluyorsan ondan de işte... Başına gelenlere öfke kusacağına önce bir sindirip kabule geçip sonra da içinde debelendiğin, o düştüğün dipsiz kuyudan çık artık!

Hala anlamadın mı; sana senden başka kimse yardım edemez, medet umma, herkes kendi yolunun peşinde...

Bak ben diyorum ki, hep yanlış ilişkiler mi yaşadın, hep ilgi açlığında mı kaldın, kayıtsız, bir üstüne de arsız, egosu tavan yapmış ve narsist, bencil, sevgi cimrisi insanlara mı denk geldin, para kazanamadın, kazandığını tutamadın, yapmak istediğin her şeyi korkuların , elalem ne der endişenden, bastırılmış kişiliğinden, ailenin, eşinin, çocuğunun, dostunun her kimse baskılarından, önyargılarından erteledin durdun, başarıya, kendini mutlu etmeye, kendin için bir şeyler yapmaya hep aç bıraktın kendini bunun etiketi de fedakarlıktı değil mi?

Hah sen hep bunları yaşadıysan ve artık yeter diyorsan, kendin için, bugünün ve bundan sonraki kalan ömrün için ki ne zaman biter o nefes sadece Rabbin bilir; bir şeyler yap artık. Kimseyi ihmal etme ama kendinden de bu arada vazgeçme...

Yaşadığın acılarla olgunlaştın. Belki başka ihtiyaçlarının eksikliğini tek bir yöne akıttın; mesela hayatında aşk yoktu, yaşadığın aşk acıları gözünü korkuttu ve sadece işe adadın kendini, belki başarı, onaylanmama korkun vardı işi, gücü bıraktın, bir de üstüne olmayacak insanlara yatırım yaparak aşk peşinden koştun, dosta düştün aileni unuttun gibi gibi...

Uyan ve kop geçmişinden, anda kal, sevgiyle kal, mutlu kal. Ve en önemlisi kendi değerini bilerek... Sadece nefes almak değil yaşamak, senin en değerli mirasın yaptıkların, yapamadıkların sadece bil, hatırla istedim.

Eğer o değerli enerjini seni sevmeyen, sana değer vermeyen, seni yok sayan, sürekli onu mutlu etmek adına kendi mutluluğundan çaldığın, kendi hayatına gitmiş ve senin hayatından zaten çıkmış insanlara akıtmaya devam ediyorsan; bu gün bırak.

Her an her şeyden vazgeçebilir, her an her şeyi farklı şekilde yapmaya başlayabilirsin. Bu senin hayatın ve onu yoğurup istediğin şekle sokacak olan sensin. Bu gün seni gerçekten seven, yanında olup iyiliğini isteyen, bazen kızsan da aslında senin hep biriciğin olan sevdiklerine sarıl, onlarla ol, acını tatlını onlarla yaşa...

Unutma, şu an sahip olduğun bu fırsata bir gün sahip olamayabilirsin. Korkuyla, endişe ile, sürekli birilerini, bir şeyleri bekleyerek harcayacağın zamanı bir gün çok arar, ben buna mı üzüldüm, bunu mu bekledim, bunun için mi zamanımdan, enerjimden çaldım dersin ama bil ki kaçırdıklarını geri döndüremezsin.

En iyisi mi sen gel bugünden başla, başla ki; kendinden çaldıkların senden artık gitmesin.

Her ne yaşıyor olursan ol, sen silkelenip gözündeki perdeyi kaldırdığında ve içindeki gücü uyandırdığında hepsi yavaş yavaş yolunu bulacak. Sana bir şey diyeyim mi; hiçbir şey için geç kalmazsın ama yerinde sayıp bugüne kadar sonuç vermeyen davranışlarında kaldıkça hep aynı sonucu yaşarsın.

 

Yeşim Buyurgan


 

Tüm Bu Güne Notlar için: facebook Yeşim Buyurgan