BU HAYAT, DÜNYALIK

Küçücük yemlerle yemlendi balık,

Yem bitti, kalmadı hiçbir sevdalık

Yan yattık, biraz çamura saplandık

Semiren göklerde, biz kaldık alık

Sustu konuşanlar, susanlar gitti

Kalabalıklar birbirini itti,

Dünyaya, kimler geldi, kimler gitti?

Değişmedi düzen, aynıydı insan…

On yıllar, yüz yıllar, gözü ayını

Biri diğerinin, eniştesi kayını

Garibe düşerse bir er tayını

O günü bayram olur, budur insan..

Uğraştım didindim on bir heceye,

Günü ekledim, geceden geceye

Düşlerin düşüşü, Cennet bahçeye

Hay huydur gerçeği, budur yaşanan