Bu kadar olur siyasetçinin 1 Nisanı

Erkekliğin şanındandır 1 Nisan şakası yapmak. Her ortamın olmazsa olmazıdır ya sulu şakalar, işte dün gece saat 00.00 'ı gösterdiği an 1 Nisan şakalarını beklemeye başladım. Sosyal alem zaten çoktaaan girmişti şaka moduna. Burada işler böyle yürür diyen herkes dört koldan şakalara sarıldı. 

Gecenin en bomba şakası ise Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek'ten geldi. 'Arkadaşlar bugün Ankara'da seçimle ilgili bir anket yaptırdım ve maalesef CHP ilk sırada çıktı. Yorumlarınızı bekliyorum.' şeklinde atılan tweetin ardından Twitter bir müddet BERBAT ESPRİ sağanağına tutuldu. 

Fenerliler gibi sevinen CHPliler mi ararsınız, şakayı ciddiye alan Kemal Kılıçdaroğlu fıkraları mı... Şu an hayal gücünüze ket vurmak istemiyorum bu yüzden RT'leri okuma işini size bırakıyorum. 

Evet benim esas takıldığım konu bu değil, bildiniz! 1 Nisan kadar "geyik" bir konsepti bile rakiplerin üzerinden götürüp sempatizanlarına multisempatik gelme isteği bu belki; belki de siyasetin gizli töresi bilinmez ama artık siyasetin de HERŞEY (!) gibi çağ atlaması gerekmiyor mu diye düşünmekten kendimi alamıyorum maalesef. 

Siyasetçi olmak demek yalnız rakiplerin üzerinden prim yapmak ve yalnız diğerlerini eleştirip kendine bakmamak demekse eğer pardon ben yanlış anlamışım. Ama cumhuriyetin tarihinden beri siyasetin kucağında büyüyen bizler belki de sadece genç zihinler yeni bir siyaset versiyonu istiyordur, bilinmez artık siyasetin çağ atlaması gerektiğine inanıyoruz. 

Hayır yanlış anlaşılmasın. Burada ne Melih Gökçek'i eleştiriyorum ne de belirli bir partiyi. Evet ben atadan, dededen hem de CHP kurucusu bir dededen gelen kemik bir CHPliyim. Ancak bu yine de benim kendi partimi eleştirmeyeceğim anlamına gelmez. Melih Gökçek üzerinden söze girme sebebim sadece örneğin 24 saat önce gibi kısa bir zaman dilimi içinde yaşanmış olması. 

Ha, aynısını Kemal Kılıçdaroğlu yapsaydı da bu yazıyı yazar mıydım? İşte onu bilemiyorum. Kalpten bağlılık bazen insanın gözünü kör edebiliyor. Ancak ben yine de kendi görüşümün, kendi tarafımın da zaman zaman eleştirilmesi gereken noktaları olduğunu düşünüyorum. 

Velhasılı kelam, siyaset level atlamalı. Siyasette orta oyunu izliyoruz hala. Artık Japon tiyatrolarına geçiş yapmalıyız. Belki de birkaç yüzyıl içinde klasik batı tiyatrosuna da geçebiliriz...