Bu kazalar bitmez

Bir canavar, bir yaratık, araba kullanmak değil arabanın yanından bile geçmemesi gereken biri hayata henüz başlamamış yavruları, anaları babaları ve kendini ölüme gönderdi. Bana sorarsanız Türkiye’de araba kullanmasını bilen insan sayısı beşyüzü geçmez, beşyüz öylesine ağzımdan çıkmış bir rakam belki daha da azdır.

Araba kullanmayı kontağı çevirip onu hareket ettirmek sanan, ve bilmediği teknolojiye küçücük kafalarla hakim olacağını sananlar o denli çok ki. Yol, araba, park etme, arabayı kurallara göre sürme kavramları büyük bir kısmımızın beyninde yok.

Şehir içinde yüz km/ saati aşan ve arkanızdan selektör yapan magandalara çoğunuz rastlamışsınızdır. Sakatlara ayrılmış yerlere park eden, pahalı arabalı, güzel giyimli okumuş yazmış ve medeni olduğunu düşündüğünüz yaratıklara söz söylediğinizde üzerinize çemkirildiğine tanık olmuşsunuzdur. Okul aracı süren vahşilere sinirlenmekten başka bir şey yapamamak sizi üzmüştür.

Bu ülkede trafik kuralları hiç kimse tarafından uyulan kurallar değil. Ters yola girip doğru yönden gelenlerin üzerine saldıran eşkıya bizdedir, bir sokağı keyfine kapayan restoranlar bizdedir, toplu taşım araçlarında can taşıdığının farkında olmayanlar bizdedir. Yol şeridini arabanın apış arasına alıp gidenler bizdedir.

Otobüste ölen yavrucaklara tüm Türkiye yandı, yandı da ne oluyor, o kazayı görüp arabasına binip sokağa çıkanlar arabanın içinde yaratık oluveriyorlar.

Cezaların artması önemli değil önemli olan uygulamalar, uygulamalardaki boşluklar yaratıkların cesaretini artırıyor. Ben hep söylerim , yaratıkların ölmesine hiç üzülmem, en çok o yaratıklar yüzünden ölenlere yanarım, onların ailelerine yanarım.

Seyahat izni olmayan bir otobüsün saatler boyu hiçbir trafik kontrolüne uğramadan seyahat etmesinin hesabını kim verecektir.

Okumuşu ile, okumamışı ile trafik cahillerinin ülkesi olduk. Bu terör çok can alıyor, can yakıyor, beylik lafların dışında önlem yok.

Köylülüğü meziyet sanan, kente gelip köy kafası ile kentte yaşayan insanlar topluluğunun bir başkasının varlığına saygı göstermeyi öğrenmesi zaman alacak. Kurallara uyarak yaşayan insanların gerçek anlamda devlet denilen organizasyon tarafından sahiplenilmesi zaman alacak.

Çirkin otobüslerin, kamyonları , minibüslerin kentin dokusunu kirletmesinin önlenmesi zaman alacak. Bizle bu arada görünmeden yaşamaya devam edeceğiz. Çünkü utanma duygusu kayıp, ar duygusunun ne olduğundan haberi olmayanlar var.

(fotoğraf, hürriyet gazetesi)