Bu konuyu s*ktir edebilir miyiz? Lütfen..

Lütfen her kelimeyi böyle yumuşatıyor işte..S*ktir etmenin bile anlamını değiştiriyor..Bu konuyu daha sonra konuşalım veya unutalım anlamına sokuyor birden..

Bunların söylemek istediklerimle alakası yok aslında… Sadece “s*ktir et”i bu yazı boyunca küfretmekten çok boşvermek veya vazgeçmek anlamında olacağına dair giriş yapıyorum.

John C. Parkin’in “s*ktir et” kitabına göz attım. O da canının istediğini yapmaya gönderme yapıyor.. Gönlünden geçeni yapmaktan bahsediyor. Hak veriyorum. Çoğu zaman sadece doğru olduğunu düşündüğüm veya olması gereken bu olduğu için birşeyler yaptığımı fark ettiğimden beri bu konuya çok taktım.

Kendi adıma bu durumu değiştirdim. Ama başkalarında gördüğüm zaman yine içim geriliyor. “S*ktir et Allah aşkına” diyesim geliyor..Söylüyorum da..

Ne yazıktır ki..bize en çok acı verenler hep en değer verdiklerimizden geliyor. Aileden, eşten, sevgiliden, çok emek verdiğin bir işten..Seni hep en çok, en sevdiğin üzüyor. Tezat değil mi? Aynı s*ktir et ve lütfen gibi..

Hepimizin veresiye defteri var maalesef..İyilik yaptıkça, çok sevdikçe not alıyoruz. Biri için 5 yıldız veriyoruz, altına yapılan fedakarlıkları sıralıyoruz, defteri kapatıp beklemeye geçiyoruz. O biri bekleneni yapmadıkça, üzülüyoruz, kızamıyoruz da..çünkü hakkımız yok. Kızamadığımız gibi içimiz şişiyor..kendimize yüklenip, yükümüzü ağırlaştırıyoruz.

En sonunda herşey üst üste gelip doğrulamaz hale geldiğimiz de..bir diyebilirsek eğer..amaaaan s*ktir et diye..işte dünyalar bizim oluyor.. 180 derece dönüyor herkes, aynı senin gibi..

Çünkü beklentiler bitiyor, üzülmeler geçiyor, verilen değerler azalıyor. Senden başka ruhunu düşünen kimse olmuyor. Farkediyorsun ve kendine bakıyorsun, duvarlarını yıkıyorsun, kurallar değişiyor artık senin için.

Sırt çantanı çıkardığın zaman bedenin nasıl rahatlıyorsa, ruhun da bazen öyle rahatlamaya ihtiyacı oluyor. O yükü senden başka kimsenin bilmesi de mümkün değil. O yüzden, bazen kimseye hesabını vermeden, hayata s*ktir et deyip boş vermişliğin ve vazgeçmişliğin gücünden yararlanarak ruhunu rahatlatmalısın. Buna herkesin hakkı var.

Bazen s*ktir edip bağlarını koparmalısın her şeyden..Ruhunu özgürleştirmelisin.. Canın ne istiyorsa yapmalısın. Sen kendine nasıl davranırsan, başkaları da sana öyle davranıyor.

Önce kendini mutlu etmelisin. Bırak biraz da başkalarının defteri dolsun.  

www.yaseminsol.com