Bu sabah İstiklal Caddesi'nde patlama.

Sabah güneşli bir güne uyandık Bodrum'da. Gece yağan şiddetli yağmurdan sonra büyük bir süpriz oldu bu güneşli hava bana. Kahvaltımı ederken menekşelerimin iyice açtığını fark ettim. Karşıdaki meşe ağacına konuşlanmış yüzlerce kuş güzel bir senfoni seslendiriyorlardı. Yakınlarda bir horoz öttü. Horozun ötüşüne yumurtlayan tavuğun gıdaklamaları karıştı. Karşı sitedeki köpek de havlamaya başladı birden. Yan bahçedeki ineklerimizi göremedim bu sabah. Bir tanesi hamile idi. Belki o doğuruyordur, çayıra çıkarmamışlardır bu sebepten.

Bu güzel seslerin arasında sanırım rahat battı ve televizyonu açayım dedim. Açmamla birlikte birden ekran başına oturuverdim. Gene bir patlama haberi veriyordu kanallar. İstiklal Caddesi'nde bir canlı bomba patlaması olduğu, bir sürü ambulansın olay yerine sevk edildiğini anlatılıyordu. İlk dakikalarda az olan ölü ve yaralı sayısı dakikalar geçtikçe artmaya başladı.

Şu anda olay gerçekleşeli bir saaten fazla zaman geçti. Kuşlar sustu karşı ağaçta. Köpekler havlamıyor artık. Tavuk gıdaklamayı ve horoz ötmeyi bıraktı birden. Menekşeler ve begonviller soldu aniden. 

Sanki bir korku filminin içindeyim. Bir yandan televizyondaki sunucu hanım heyecanlı heyecenlı anlatıyor yaralanan ve ölenlerin durumunu. 

Şu anda kimbilir kimlerin ailesi telaş içinde. Kaç aile hafta sonu sebebiye arkadaşları ile buluşup kahve içmek amacında olan çocuklarının akibetini merak ediyor. Bu arada o mahalde iş görüşmesi için bulunan ve yaralanan kişilerin varlığını da duyuyorum televizyonda. Bir kadın yaralının hastanede canını kaybettiğini de söylüyor sunucu.

Günlerdir ikaz ediyorlar tüm insanları.Kalabalık yerlere gitmeyin,alışveriş merkezlerine uğramayın diye. Sanırım bütün bunlardan esnaf da çok etkileniyordur. Zaten insanların alışveriş yapacak takadı da yok. 

 Bir yandan sunucu vahim olayı anlatıyor , bir yandan vali çıkıp ölen ve yaralanan sayısını belirtiyor dakika dakika.

 Bu arada bir turist grubunun içinde patladığı anlatılıyor canlı bombanın. Bu durumda turist gelir mi Ülkemize. Turist gelmiyor, sanatçılar etkinliklerini  iptal ediyor, ülkede görevli yabancılar ülke değiştirmeyi planlıyor.

Her gün aynı olayları yaşamaktan, heran benim de başıma nerede ne zaman gelecek endişesi yaşamaktan usandık hepimiz.

Geçmiş olsun demiyorum artık zira geçmiyor bunlar. 

 Birden bir ses işittim ve yerimden fırladım. Bu mandalina bahçesinde ne patladı acaba diye merakla balkona koştum. Arka evdeki bey sokak kapısını kapatmış. 

Anlayacağınız hepimiz şu yaştan sonra paranoyak olduk.

Korkuyorum , endişe içindeyim ve titriyorum........