Bu sabah

Bu sabah çalar saatin mekanik sesi uyandırmadı beni. Güneşin ışıkları doldu odama, sıcacık bir günaydın’la. Yakındım güneşe, onuncu kattaki odamın penceresi yarı açıktı...Gittim sonuna kadar açtım! Tertemiz bir köy havası çarptı yüzüme akan sudan önce, bir ilkbahar serinliğinde ürperdim; temmuzun ilk günlerinde. Günlerden sonra yakıcı sıcaklardan kavrulmuş bedenime, bir uyandırma terapisiydi bu serin sabah. Ürperdim, günler sonra ilk defa, bu sabah...
Saatime baktım, daha çok zaman vardı, kurulan an’a. Sevindim...Acelesi yoktu bu sabahın. Telaşı yoktu bu günün...Sabahı yaşatıyordu bana, ürperten serinliğinde, sakince; tadına vara vara...
Bu sabah uyandım ve sabahı düşündüm sadece...Sabahı yaşadım. Seni hiç aklıma getirmeden...Hiç hüzünlenmeden...Sabaha saldım yüreğimi, serin rüzgarına verdim hüznünü; götürsün...Getirdiği gibi aceleyle değil hem de...Sakince, huzurlu bir sabah serinliğinde...
Acelesi yoktu bu sabahın. Kendini armağan etmişti bana. Doya doya çektim içime, sahte nefeslere inat. İçim serinlik doldu, yakıcı sevdanı saldım verdiğim nefesle bu sabah. Ve sen de gittin içimden bu nefesle...
Akan suya sevindim bu sabah. Sabaha sevindim akan suya yetiştirdiği için beni. Çarptım yüzüme soğuk suyu, serin havadan sonra. Şimdi içimdeki nefesten sonra, bedenim de buluştu bu sabahın serinliğiyle...Aynada gülümsedim kendime bu sabah. Beğenmedi ayna gülüşümü. Biraz kırmızı ruj ekledim gülüşüme, tekrar denedim. Tamam dedi ayna, şimdi oldu işte...
Bu sabah bana bir armağan verdi, seni aldı benden götürdü ve bana yeni bir hayatla geldi...
Radyoyu açtım bu sabah erkenden, radyoda ‘’Bu Sabah’’ çalıyordu.
BU SABAH
Bu sabah uyandım
Sana ait eşyaları
Bir kutuya doldurdum
Ve senden kalan izleri
Akan suyla yıkadım
Bu sabah uyandım
Bu sabah senden ayrıldım

Bu sabah uyandım
Bana ait hayalleri
Bir yüreğe hapsettim
Ve benden kalan düşleri
Geçen zamana bıraktım
Bu sabah uyandım
Bu sabah yeniden başladım

Ne ilk ne son bu sabah
Ne çok öğrendi bu gönül
Ne çok söndü ne çok yandı
Her defasında kanatlandı
Bu son sandı ama aldandı
Boyun eğmedi bu gönül
Ne alıştı ne uslandı

Bu gönül uyandı
Bu sabah yeniden başladı
Söz: Candan Erçetin