Bu sayfaların arkasında binlerce insan var!

Bir çoğumuz çocukluktan beri, öyle ya da böyle bazı duygularımızı kaleme almışızdır mutlaka. Ancak eğreti kağıtlardan bu ciddi sayfalara taşıyana kadar, sanıyorum ki hiçbir satır bu denli değer kazanmamıştır.

Bir üfürüğün söndürdüğü bir mum ışığı ile rüzgarın bile söndüremeyeceği ateşböceği ışığının farkı gibi! Yani yazmakla kalmıyor, harfleri bu sayfalara çakıyorsunuz adeta! Belki tesadüfen, belki de arayışlarımız sonucunda şansımıza MB çıkmış çok şükür!

Öğretiyor ve öğreniyorsunuz çünkü. Burada, söyleyeceğiniz ve duyacağınız sözleriniz olduğu kadar varsınız.

Sorumlulukları taşıdığınız sürece ağırlaşıyor, ama ağırlaştıkça da değer kazanıyorsunuz!

İlk başladığımız zamandan beri hiç ara vermeden ve çizgimizi değiştirmeden yazabilme şansına sahip olduk.

Ve hepimiz sanki aynı yere doğru bakıyormuşuz gibiyiz.

Benim için yazı yazmak ve düşündüğünü yazıyla ifade etmek nefes almak gibi bir şey sanki.

Yazılarımızdaki bu rahatlık hissi, herkesin bizleri algılama biçimlerine de yansıyor çoğu zaman.

Parmaklarımız klavyelerde gezinirken acemilik çekmiyor bu sayede.

Bazı konular, çoğu kimselerin anlayamayacağı kadar sıra dışı olsalar da, yazarlar arasında bazı farkların olması son derece doğal.

Ama bir çoğumuz benim gibi hissediyor, benim gibi düşünüyor sanıyorum .

Az evvel içinden geçtiğiniz bahçedeki çiçeklerin, toprağın kokusunu bile paylaşmak istiyorsunuz.

Ne bileyim, keyif aldığınız tatilinizi, içtiğiniz kahvenizi, vs , vs, vs....

Yani, diyeceğim şu ki, gönlümüzün kapısını sonuna kadar aralıyoruz.

Anlatmaktan, anlamaktan keyif alıyoruz..

Memnunuz, kalemlerimizden bal damladığı müddetçe!

Hele ki, en hoş yanı.

Rekor okunma sayılarıyla karşılaştığında gözlerine inanamıyor insan.

Ve gelen yorumlarla çok çok daha mutlu oluyor!

Nasıl becerdin bunu diye soruyor, kendi kendine.

Bak diyor gururla, kendisine ve etrafındakilere.

Bu sayfaların arkasında binlerce insan var...

Haksız mıyım?