Bu şehirde...

Benim;
 Bu şehirde ellerim nasırlaştı.
 Toprağında uyudu, çocuk yüzüm.

Bu şehirde büyüdü, dal saçak oldu hayallerim.
 Bu şehirde arka sokakların, tuzlu hayallerine kayboldu ayaklarım.
  .... Ağladı bu şehirde, kaldırımların ayak izleri destursuz.
 Bu şehirde kaybettim göz izlerini,
 Kucağımda birikti mavi gözyaşlarım.

Yürüdü aşka dair yamalı umutlarım biçare…
 Bu şehirde işte,
 bu şehrin karanlığı yaslarıma yorgan oldu.
 Ben bu şehrin kirli kışlarında..
 pembe  rüyalar gördüm.
 Beyaza kesti bu şehrin göğü, sevince…

Ben bu şehrin yağmurlarında ağlaya ağlaya kayboldum.
 Ben bu şehirde,
 denizin dalgalarına besteler yaptım hikayelerimden,
 Martı çığlıklarına ortak oldu sözsüz güftelerim.
 Bu şehirde içtim cefanın içkisini.

Ah! İşte,
 ... bu şehirde sarhoşluğum pişirdi en çok,
  ciğerimde nefesimi.

Kanadıkça aklım bu şehirde, sildi geçmişin tozunu.
 Ben bu şehrin haylaz çocuğuydum dizleri yamalı/yaralı.

Ben şehrin havasından çektikçe, çaldırdım gençlik ordularımı.
 Bu şehrin toprağında gömülü geçmişim.
 Gelecekse; geleceğim.

Ben,
 bu şehrin sırrına sustum.

Y.YÜKSEL-16.11.2011